بورس تهران این روزها از خبرهای هسته‌ای هیجان‌زده است و روزهای خوش و خندانی دارد.

بورس تهران این روزها از خبرهای هسته‌ای هیجان‌زده است و روزهای خوش و خندانی دارد. روزهایی که کمتر کسی به آینده‌اش فکر می‌کند و از پیش‌بینی‌هایی صحبت به میان می‌آورد که حکایت از افت هیجان ناشی از مذاکرات هسته‌ای دارد و می‌گوید، دیر یا زود این جو روانی فروکش خواهد کرد و بعد از آن، بازار دوباره به همان مسیر قبل بازخواهد گشت که پیش از این در پیش داشت. تجربیات گذشته هم این احتمال را تقویت می‌کند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار پول(poolpress.ir)، آذرماه ‌سال گذشته وقتی در اوج رکود و بلاتکلیفی بازار شمارش معکوس برای یک تفاهم جامع میان ایران و ١+۵ آغاز شد، با تمدید ضرب‌الاجل بورس و به تبع آن سهامداران از آن سوی بام افتادند و بازار هم گرفتار نزولی شد که تا بهار امسال ادامه داشت. به این ترتیب از آن‌جا که تفاهم لوزان با وجود تمام امیدواری‌ها تنها یک بیانیه است می‌توان انتظار داشت که به‌زودی واقعیت‌ها دوباره نبض بازار را به دست بگیرد. واقعیت‌های بازار هم در شرایط فعلی چنگی به دل نمی‌زند. به عبارت دیگر هنوز مشکلات ‌سال ٩٣ به قوت خود باقی است هر چند که بخشی از ابهام‌ها تا حدودی رفع شده و خبرهای خوبی هم به دست اهالی بازار رسید ازجمله تفویض اختیار تعیین خوراک پتروشیمی‌ها به دولت، اخبار امیدوار کننده در مورد بهره مالکانه معادن، تشکیل صندوق ثبات بازار سرمایه، توافق با سیمانی‌ها در مورد مصرف گاز، کشمکش بر سر قیمت‌گذاری خودروهای وطنی، راه‌اندازی پروژه بیمه سهام، تعریف ابزارهای جدید تأمین مالی مانند صندوق‌های زمین و ساختمان.

دولت و مجلس تا دیر نشده فکری کنند
البته همه این اتفاقات و تحولات نتوانست برآیند حرکت بورس و شاخص آن را در ‌سال ٩٣ از مسیر نزولی خارج کند. کارشناسان می‌گویند اگر بورس را کماکان به‌عنوان دماسنج و میزان الحراره اقتصاد ایران بپذیریم از آن‌جایی که هنوز خبری از لغو تحریم‌ها نیست و اتفاق بزرگی در کلان اقتصاد کشور رخ نداده نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که بورس هم رونقی واقعی و پایدار را تجربه کند مگر این‌که دولت، مجلس و متولیان بازار فکر و طرح جدیدی داشته باشند و این تدابیر هم تا دیر نشده و تب رونق فروکش نکرده باید به اجرا گذاشته شود.
نکته دیگر این‌که از مجموع فراز و فرودهای بازار سهام در سال جدید یعنی قبل و بعد از تفاهم لوزان، می‌توان چنین برداشت کرد که روزهای طلایی احتمالا چندان دوام نخواهد داشت چون بعد از ٢ روز طلایی با ۶,۵‌درصد بازده، دیروز صف‌های فروش از نیمه ساعات معاملات ناگهان جای صف‌های خرید را گرفت. نتیجه این‌که بعد از ۴هزار و ۵٠٠ واحد رشد در ٢ روز، رشد شاخص در سومین روز کاری بعد از انتشار بیاینه لوزان، کمی بیش از ۵٠٠ واحد به ثبت رسید و این یعنی بازگشت تدریجی بازار به روزهای گذشته و پایان تب و تاب سهامداران برای خریدهای جدید. به این ترتیب در هفته‌های آینده بازار دوباره با همان مشکلاتی روبه‌رو خواهد بود که ‌سال گذشته هم گریبانش را گرفته بود ازجمله نقدینگی کم تولید، کاهش نیافتن نرخ سود بانکی، ابهام در آینده بعضی از صنایع و کوچ سرمایه به بازارهای رقیب. این درحالی است که قیمت نفت هم کماکان رو به نزول دارد و این یعنی کاهش تزریق ارز به اقتصاد کشور و احتمالا کسری بودجه. کاهش بودجه‌های عمرانی هم یکی دیگر از مشکلاتی است که کاهش قیمت نفت به دنبال دارد. یعنی وقتی دست دولت در کسب درآمدهای ارزی خالی می‌ماند طرح‌های عمرانی را محدود می‌کند که نتیجه‌ای ندارد جز کاهش رونق اقتصادی.

قیمت نفت بورس را از نفس انداخت
روح‌الله میرصانعی دبیرکل کانون کارگزاران بورس درخصوص دلایلی که‌ سال گذشته بازار سهام را منفی کرد و سایه این تهدید هنوز بر بازار سنگینی می‌کند به شهروند گفت: ٩٣، ‌سال خوبی برای بازار سهام نبود ضمن این‌که به‌طورکلی هم فضای نه چندان امیدوارکننده‌ای بر این بازار حکومت می‌کرد.
او ادامه داد: خبرهای بد در این ‌سال تأثیر منفی بر اقتصاد ایران داشت. مهم‌ترین این خبرها هم کاهش شدید قیمت نفت بود که باعث شد بودجه عمرانی کاهش یابد و این روند احتمالا امسال هم ادامه خواهد داشت. به این ترتیب با کاهش بودجه عمرانی و کاهش و توقف پروژه‌ها، رکود حاکم بر بازارها تشدید شد. بازار سهام هم از این قاعده مستثنی نبود. یعنی به واسطه تأثیرپذیری شرکت‌های بورسی از افت قیمت نفت و کاهش بودجه عمرانی، بازار سهام هم سالی سخت را پشت سرگذاشت. میرصانعی افزود: این درحالی بود که مذاکرات هم تمدید شد و به نتیجه‌ای قطعی نرسید و این به معنای تداوم فضای ابهام بود که امکان سرمایه‌گذاری مطمئن را عملا کاهش می‌داد.

هنوز امیدواریم
دبیرکل کانون کارگزاران بورس با وجود همه اتفاقات تلخ‌ سال گذشته امیدوار است که با تدابیر دولت و به نتیجه رسیدن مذاکرات، بالاخره گره از بخت بورس باز‌شود و رخوت جای خود را به رونق بدهد. او درخصوص پیش‌شرط‌های دستیابی به این رونق تصریح کرد: قطعا یکی از متغیرهای اثرگذار بر بورس تهران در ‌سال آینده، به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای و لغو یا کاهش تحریم‌هاست. عامل دیگر هم تحقق وعده کاهش نرخ سود بانکی است. به عبارت دیگر امید می‌رود که با کاهش نرخ سود، بخش بزرگتری از نقدینگی به سوی تالار شیشه‌ای حرکت کند و از سوی دیگر تولید هم با دریافت تسهیلات با نرخ سود پایین، حال و روز بهتری پیدا کند و اثر این بهبود به بازار سهام هم برسد. میرصانعی با اشاره به اثرگذاری عرضه‌های بورسی در رونق بازار تأکید کرد: هر اقتصاددانی تأیید می‌کند که نرخ سود بانکی باید متناسب با نرخ تورم تعیین شود. با این تفاسیر کاملا منطقی است که این نرخ در‌ سال آینده کاهش یابد البته در این میان باید بانک‌ها هم رقابت منفی در تعیین نرخ سود بالاتر را متوقف کنند. او ادامه داد: امیدواری دیگر هم افزایش قیمت نفت است که در ماه‌های گذشته به شدت با نزول مواجه شده البته پیش‌بینی می‌شود نیمه دوم‌ سال جدید بازار نفت شاهد ثبات قیمت‌ها باشد. میرصانعی افزود: تنها با افزایش قیمت نفت می‌توان امیدوار بود که دولت اعتبار بیشتری را به پروژه‌های عمرانی اختصاص دهد و به این ترتیب رونق هم به بازارهای اقتصادی بازگردد.دبیرکل کانون کارگزاران بورس با تأکید بر این‌که بازار سهام بیشتر متأثر از عوامل خارج از بورس است، تأکید کرد: بازار سهام درحقیقت منعکس‌کننده حال و روز اقتصاد ایران است. بنابراین انتظار می‌رود در صورت پرهیز از اتخاذ تصمیمات خلق‌الساعه و پرهزینه در داخل و به نتیجه‌رسیدن مذاکرات هسته‌ای، اقتصاد ایران روی مدار رونق قرار بگیرد که در این صورت بورس دوباره انعکاس‌دهنده واقعیت‌های اقتصادی کشور خواهد بود.

انتهای پیام


لینک کوتاه : http://poolpress.ir/?p=59626
به اشتراک بگذارید:
نظرات کاربران :

دیدگاه شما

( الزامي )

(الزامي)

تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند
تصمیم خلق‌الساعه نباشد، بورس پررونق می‌ماند