بیمه جامع گردشگری بیمه ای است که بیمه گذار آن موسسات و مراکز ، سازمان ها و نهادهای اثرگذار بخش گردشگری هستند و بیمه شدگان آن گردشگران هستند.
ایمان ایزدی مقدم: بیمه جامع گردشگری بیمه ای است که بیمه گذار آن موسسات و مراکز ، سازمان ها و نهادهای اثرگذار بخش گردشگری هستند و بیمه شدگان آن گردشگران هستند.
صنعت بیمه از انواع رشته های بیمه نامه ای تشکیل شده است که هر یک پوشش ریسک هایی را با هدف حفظ توازن مالی و اقتصادی بیمه گر و بیمه گذار و ذینفعان برعهده دارند.تاکنون بیشتر تمرکز صنعت بیمه کشور ، فروش بیمه های مسافرتی ( مسافرین عازم به خارج از کشور) بوده است و این هدف با قراردادهای مشترک بین بیمه گر ایرانی و بیمه گر خارجی محقق می شده است.در این مسیر با ایجاد تحریم ها ؛ برخی از بزرگان بیمه ای که بیشتر با صنعت بیمه ایران همکاری می کردند جای خود را به بیمه گران دیگری دادند و به تبع آن این عرصه نیز بسوی انحصار گرایی پیش رفت.
هر چند برخی شرکت های ایرانی بیمه با ایجاد رانت هایی بازار بیمه مسافرتی را بسوی خود کشیدند.اما بخش مهمی از مسافرت در کشور ما را مسافرت درون سرزمینی بخود اختصاص می دهد که این بخش از نگاه بیمه گران مغفول مانده یا کمتر بدان توجه نموده اند. محصولات بیمه ای کمی در عرصه عرضه شده است و گاه صرفاً مجری گردشگری را محور قرارداده گاه گردشگر را و یک سازوکار جمعی برای دیدن تمام زوایای گردشگری در آن پیش بینی نشده است.
در تعریف ساده می توان گفت: بیمه جامع گردشگری بیمه ای است که بیمه گذار آن موسسات و مراکز ، سازمان ها و نهادهای اثرگذار بخش گردشگری هستند و بیمه شدگان آن گردشگران هستند.در این بیمه نامه که تلفیقی از رشته های مسئولیت – حوادث- آتش سوزی می باشد، ضمن بیمه نمودن مسئولیت مجریان برگزاری تورها در قبال امور مالی و جانی بیمه شدگان، منزل مسکونی بیمه شده در ایام مسافرت را پوشش می دهد، همچنین اگر در طول مسافرت حادثه ای رخ داده و منجر به خسارت جرحی به گردشگر شود این بیمه نامه یک پوشش کامل برای هزینه های درمانی وی خواهد بود.این شکل بیمه ای در برخی شرکت های بیمه کشور با کمی و کاستی های اجرا می شود و هر شرکت بسته ای را خاص گردشگر یا خاص مجری تور مجزا ارائه می نماید که این عدم ترکیب ضمن افزایش نرخ بیمه نامه باعث عدم جذابیت آن شده است.
وقتی یک طرح جامع بیمه ای اجرا شود و در قالب آن تمام دغدغه های گردشگری دیده شود ضمن ایجاد انگیزش در گردشگر برای انتخاب مجری دارای بیمه نامه گردشگری به توسعه و رونق کسب و کار این صنعت نیز می افزاید.در کشورهای پیشرفته پوشش بیمه ای با عنوان بیمه تفریح وجود دارد که افراد طی یک مدت زمان ۵ تا ۱۰ ساله مبالغی را نزد بیمه گر بصورت اندوخته ماهانه ذخیره می نمایند و پس از پایان دوره از محل اندوخته، شرکت بیمه امکاناتی همچون مسافرت به نقاط مختلف دنیا، خدمات گردشگری ارائه می نماید. شرکت های بیمه ایرانی نیز می توانند با الگو برداری از این ایده ها و بهره گیری از الگوی بیمه های عمر و سرمایه گذاری، بیمه اندوخته سفر را طراحی کنند.
به نظر می رسد با در نظر گرفتن این دو بیمه نامه راه برای توسعه بخش گردشگری هموارتر شده و سبد پرتفویی شرکت های بیمه رنگین تر می شود.
منبع: آیین
  |
 |
 |
 |
 |
 |
