کنترل بحران ارزی در هر کشوری پروسهای زمان بر است ولی دوره زمانی مورد نیاز برای حل شدن این بحران چه اندازه است؟ پژوهشها نشان میدهد حل کردن بحران ارزی در هر کشوری بالغ بر ۱۰ سال طول میکشد.
کنترل بحران ارزی در هر کشوری پروسهای زمان بر است ولی دوره زمانی مورد نیاز برای حل شدن این بحران چه اندازه است؟ پژوهشها نشان میدهد حل کردن بحران ارزی در هر کشوری بالغ بر ۱۰ سال طول میکشد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار پول (poolpress.ir)، از سال ۱۹۸۰ میلادی تاکنون شش کشور دنیا بودند که تجربهای مشابه ایران و روسیه را داشتند . البته دلیل افت ارزش پول داخلی در هر یک از این کشورها متفاوت بوده ولی مساله مهم این است که ارزش پول ملی این کشورها کاهش زیادی پیدا کرده و بعد از گذشت چند سال و بعد از اجرای سیاستهای پولی و مالی مختلف دوباره اقتصاد این کشورها رشد ارزش پول ملی را تجربه کرد.
یکی از این کشورها ، آرژانیتن بود.این کشور درسال ۱۹۸۰ میلادی بحران پولی خود را تجربه کرد . در این سال هر دلار امریکا ارزشی معادل ۱۹۹۷.۵ پزوی آرژانتین داشت ولی در عرض یک سال ارزش پول این کشور ۴۲۰ درصد تنزل پیدا کرد و به ۱۰۴۰۰ پزو رسید . در سال ۱۹۸۲ میلادی این روند متوقف نشد و دوباره ارزش پزو افت پیدا کرد . افت ارزش پزو در سال ۱۹۸۲ میلادی برابر با ۵۵۳ درصد بوده است .
در سال ۱۹۸۳ میلادی دولت وارد میدان شد و از طریق سیاستهای دستوری سعی کرد بازار ارز را کنترل کند ولی در این فرایند موفق نبود و با وجود اینکه نرخ کاهش ارزش پول در فاصله سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۸ میلادی چندان زیاد نبود ولی باز هم از سال ۱۹۸۹ میلادی ارزش پزو سقوط آزادی بزرگ را تجربه کرد و این روند تا سال ۱۹۹۱ میلادی ادامه یافت . به تعیبر بهتر از آغاز روند افت ارزش پزو تا انتهای این دوره و به ثمر نشستن دایمی سیاستهای پولی ۱۱ سال طول کشید .
تجربه کشور برزیل هم تقریبا مشابه بود از سال ۱۹۸۰ میلادی ارزش پول برزیل افت زیادی پیدا کرد . این افت ارزش ۱۰۰ درصدی در هر سال دو سال ادامه یافت تا اینکه در سال ۱۹۸۳ میلادی افتی ۳۰۰ درصدی در ارزش ریال برزیل مشاهده شد و این روند سقوط ارزش در سال ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ میلادی تشدید شد . دوباره دولت وارد عمل شد و بازار را کنترل کرد ولی به دلیل نا مناسب بودن زیر ساختهای اقتصادی و استفاده نکردن از ابزارهای پولی و مالی رایج به جای مداخله غیر اصولی ، این تنزل ارزش متوقف نشد و حتی شدت هم گرفت تا اینکه در سال ۱۹۹۲ میلادی هر دلار امریکا با ۱۱۲۱۳.۱۲ ریال برزیل مبادله شد، در حالی که در سال ۱۹۸۰ میلادی هر دلار امریکا ارزشی برابر با ۶۵.۵ ریال برزیل داشت .
در فاصله سالهای ۱۹۸۲ میلادی تا۱۹۹۲ میلادی ارزش پزوی کشور مکزیک هم افت بیسابقهای پیدا کرد و کنترل این بحران عظیم پولی برای اقتصاددانان و سردمداران اقتصادی مکزیک ۱۰ سال طول کشید و تجربه مشابه در کشور پرو هم وجود داشت .روسیه در فاصله سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۷ میلادی همین تجربه تلخ را داشت و به نظر میرسد دوباره در همین مسیر قرار گرفته است . دیگر کشوری که همین تجربه را داشته و بارها در مقالات اقتصادی در مورد آن صحبت شده ترکیه است که برای کنترل بحران بازار ارز داخلی خود تقریبا ۲۰ سال زمان صرف کرد .
به گزارش اقتصادنیوز، اما دلیل هر یک از این بحرانهای ارزی متفاوت از بحران دیگر است ولی تمامی آنها ناشی از ضعف سیاستهای مالی و پولی داخلی و نبود کنترل و نظارت بر نرخ تورم در کشور است و ابزارهای مختلفی در تمامی اینها بهکار گرفته شده که هریک از آنها تاثیرات مختلفی روی اقتصاد داخلی کشورها داشته است . دلیل تاثیرات متفاوت آن را میتوان بستر اقتصادی متفاوت در کشورهای بحران زده دانست.
ولی نکته مهم این است که در صورت اجرا شدن سیاست مناسب و اصولی در بازار پول ، کنترل بحران پول داخلی در کشور بالغ بر ۱۰ سال – حتی طبق تجربه ترکیه ۲۰ سال- طول میکشد و انتظار اینکه بحران بازار پول کشور در عرض یک سال و دو سال حل شود انتظاری غیر معقول است. البته با نظارتهای شدید بر بازارهای مالی و پولی میتوان تا اندازه ای با تشدید روند افت ارزش پول مقابله کرد ولی اگر این نظارتها با اجرای سیاستهای اصلاح اقتصادی و اصلاحات زیر ساختی همراه نباشد بستر را برای تشدید روند کاهش ارزش پول داخلی فراهم میکند.
انتهای پیام