تعداد چکهای برگشتی در سال ۱۳۷۸ بالغ بر ۲.۶۳ میلیون برگ بوده که با شیب صعودی، این رقم در سال ۱۳۹۰ به۶.۳۷ میلیون برگ رسیده که این آمار حاکی از رشد ۱۴۲ درصدی تعداد چکهای برگشتی طی دوره مورد بررسی است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پول پرس، بر اساس بررسی خبرنگار ایسنا، در بازه زمانی بین سنوات ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۰، مبلغ چکهای برگشتی نیز هم‌سو با افزایش تعداد چکهای برگشتی، افزایش قابل توجهی را شاهد بوده و از مبلغ ۲.۰۹ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۷۸ به ۳۵.۶۱ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۹۰ رسیده که رشد بسیار زیادی معادل ۱.۶۰۳ درصد را به نمایش می‌گذارد.
در این رابطه درصد چکهای برگشتی به کل چکهای مبادله شده به لحاظ تعدادی از ۵.۸۹ درصد در سال ۱۳۷۸ به ۱۲.۴۱ درصد در سال ۱۳۹۰ رسیده است که ۱۱۰ درصد رشد را نشان می‌دهد. بدین معنا که در سال ۱۳۷۸ از هر ۱۰۰ فقره چک صادره حدود ۶ فقره برگشت خورده است و این تعداد در سال ۱۳۹۰ به حدود ۱۳ فقره رسیده است.
در حال حاضر، چک به عنوان یکی از اسناد تجاری به علت رواج و سهولت مبادله، تبدیل به یکی از پرطرفدارترین سندهای تجاری و ابزار معامله در ایران شده است . لیکن از جمله معضلاتی که در کشور ما وجود دارد، افزایش صدور چکهای بلامحل است. صدور حجم گسترده‌ای از چکهای بلامحل، عدم دستیابی بسیاری از دارندگان چک به مطالبات و حقوق قانونی خود و حجم عظیم زندانیانی که مرتکب جرم صدور چک بلامحل شده‌اند از جمله معضلات فعلی کشور ما است.
انتهای پیام
  |
 |
 |
 |
 |
 |
