سهامدارانی که نه تنها از سود بانکی محروم شده اند بلکه ضرر و زیان بازار را نیز چشیده اند.
ایمان رئیسی: چرا سهامداران حقیقی با وجود این که یک سال ازآغاز روند نزولی بازار می گذرد قصد ترک بازار را ندارند؟ سهامدارانی که نه تنها از سود بانکی محروم شده اند بلکه ضرر و زیان بازار را نیز چشیده اند.
خرید و فروش های مکرر در زیان و تکرار این پروسه ، عملکرد بسیاری از حقیقی ها در این روزها است. ترس و طمع از مهمترین دلایل گرفتن تصمیم های نادرست در بازار است.
خبر انعقاد قرارداد مهمی که می تواند سود شرکتی را چند برابر کند ، سهم را مورد توجه بازار قرار می دهد و حقیقی تازه وارد در بازار پس از چند روز تقلا بالاخره موفق به خرید سهم می شود.اما از روز بعد عرضه و تقاضا متعادل شده و حتی شاهد افت قیمت خواهیم بود.در این بین سهامداران بهت زده ای را می بینیم که با وجود خبرهای خوبی که از آن شرکت شنیده اند در قیمت های پایینتر از ترس افت بیشتر قیمت سهامشان را
می فروشند.اما بعد از مدتی مجددا رشد قیمت سهم آغاز می شود.
هر سهمی که حرکت صعودی خود را آغاز می کند نیاز به خانه تکانی دارد تا با کم طاقتان وداع کند و با سهامداران صبور همراهی نماید. این پروسه دائما تکرار می شود و بعد به زمین و زمان، حقیقی و حقوقی، دولت و مجلس، وزیر و وکیل بد و بیراه می گوییم. درست است که حقوقی و دولت مقصرند. اما خود ماهم بی تقصیر نیستیم. تا زمانیکه خرید و فروشمان احساسی باشد ، همین آش و همین کاسه است.
برای قدم نهادن در جاده موفقیت ، تصمیم گیری باید بر اساس حقایق مسئله شکل بگیرد. شاید حرکتی که در مورد اوراق مسکن ( تسه ) انجام شد و روند سفته بازیشان را متوقف کرد این بار در مورد بازار سهام بتواندمورد استفاده قرار بگیرد.گرچه ریسک های بازار رانیز باید در نظر گرفت: افت بی سابقه قیمت نفت و تغییر نرخ ارز دو فاکتور تاثیر گذاری است که نمی توان نادیده گرفت.
انتهای پیام