یکی از عوامل موثر در رشد فناوری اطلاعات، امکان انجام امورات روزمره اقتصادی از پرداخت قبوض گرفته تا خرید و … به کمک بسترهای اینترنتی است. خوشبختانه در چندسال اخیر بانکداری الکترونیکی دچار تحول شده است و بانک های پیشرو در این زمینه مانند بانک سامان، توانسته اند به چنان موفقیت هایی برسند که ترس دیگران از مسائل امنیتی بریزد و دیگر بانک ها به دنبال خود بکشند و این تحولات فراگیر شود.
اما در اینجا لازم است تا به یک معضل بزرگ در پرداخت الکترونیکی اشاره نمایم. این مساله آنقدر بزرگ است و آنقدر بر روی روندکار و فعالیت کسب و کارهای مبتنی بر پرداخت الکترونیکی اثر منفی گذاشته است که باید به آن به عنوان یکی از سیاه چاله های فناوری اطلاعات کشور نگاه کرد. طنز آن هم در این است که در حالیکه فناوری اطلاعات آمده است تا بروکراسی اداری را کنار بزند، و کارها را تسهیل کند، هنگامی که یک روند کاری نادرست بر روی یک گلوگاه فناوری اطلاعات قرار داده شود، بروکراسی نه تنها از میان نمی رود بلکه به آزار دهنده ترین شکل ممکنش، تبدیل به خنجری در گرده ی کسب و کارهای اینترنتی می گردد.
این مساله، که با اجرای درست آن می توانست به نگین فناوری اطلاعات ایران تبدیل شود، اینماد یا همان نماد اعتماد الکترونیکی است که جزو موارد لازم برای اعطای درگاه پرداخت بانکی به کسب و کارهای اینترنتی می باشد. باید تاکید کنم که خود ماهیت وجود چنین نمادی ممکن است بتواند بر بالابردن سطح اعتماد مشتریان اثر مثبت بگذارد (پژوهشی در اثبات یا رد این گفته در زمان نگارش این مطلب، در اختیار نگارنده نیست.) اما روند نادرست اجرای آن، مشکل اصلی را بوجود آورده است.
اگرچه تا کنون آماری از میزان رضایت سنجی مخاطبان آن وجود ندارد اما در گفتگوهای متعدد با افراد مختلف، از کارآفرینان برتر کشور گرفته تا فروشگاه های کوچک اینترنتی، همگی سطوحی از نارضایتی را از روندهای بررسی و اعطای آن نماد، ابزار کرده و می کنند. این نارضایتی تا آنجایست که موجب رونق و توسعه خیلی خوب کسب و کار شرکت های واسطه و کارگزاران پرداخت الکترونیکی خصوصی شود. وجود این شرکت های واسطه، فلسفه وجودی ای نماد را زیر سوال برده است چرا که حالا هر فرد حقیقی یا حقوقی می تواند بدون نیاز به اخذ آن نماد، درگاه پرداخت بانکی (واسطه) داشته باشد.
به این ها، کاربرناپسندی، طراحی نازیبای پورتال نماد الکترونیکی، ناآگاهی و انعطاف ناپذیری کارشناسان تلفنی آن، افشای ناخواسته آمار بازدید سایت ها که گاها جزو اطلاعات مهم و محرمانه یک کسب و کار اینترنتی است و… را اضافه کنید.
منبع: خوشفکری