مهران ابراهیمییان*: اعلام لیست بدهکاران بزرگ و نحوه اعلام انها که هنوز هم در قالب های مختلف از سوی مسولان بیان می شود بچه های دهه ۶۰ و ۷۰ را به یاد برنامه ای تلویزیونی می اندازد که در دوران کودکی با ان بزرگ شده اند اما با تفاوت های بسیار.
” برنامه بازی با کلمات و داستان گویی ” بود که توسط شخصی روحانی به نام “حجه الاسلام محمد حسن راستگو ” اجرا می شد . این برنامه در نوع خودش بسیار جالب والبته اموزنده بود . طلبه ی جوان که لباس روحانی پوشیده بود و با اندک امکانات یعنی یک تخته سیاه و گچ کار می کرد ارتباط برقرار می کردند و به نوعی می شد که معمولا در اخر برنامه ایشان گروه حاضرین در برنامه با هم فریاد می زدند ” دویاره – دوباره …..” و ایشان می گفت که دنباله ی داستان را در برنامه ی بعدی براتون می گم و همه چشم انتظار می ماندند تا هفته ی بعد و برنامه ی بعدی آقای راستگو …
اما با این حال تفاوت بازی با کلمات اقای راستگو با بازی با اعداد در اعلام بدهکاران بزرگ در این است که بازی جدید نه اموزنده است و نه کارامد و اثر گذار !
در برنامه بازی با کلمات هدف ، بازی با حروف نبود بلکه حذف و اضافه کلمات منجر به یک نتیجه اخلاقی منبعث از قران و یا احادیث ائمه اطهار می شدکه مثلا : «کاف» شریک را با تخته پاک کن، پاک می کرد و جایش «ف» می گذاشت و می شد :شریف !
اما این روزها متاسفانه حتی نمی توان در رسانه های جمعی با کلمه بدهکار بزرگ هم بازی کلمه ای کرد ! زیرا حقوق دانان روشنفکر و البته وکیل بدهکاران بزرگ (!) مدعی اند که انها بی گناه و مجرم نیستند و ذکر نام انها در جراید و رسانه ها جرم است !
بنابراین رسانه ها فقط مجاز به بازی با اعداد در باره این ابر بدهکاران هستند و مسولانی که لیست بدهکاران را دارند به جای برخورد ، دایم درحال محاسبه میزان بدهی چند نفره و چند ده نفره انها هستند !
مثلا : ارزش بدهی ۲۱ بدهکار بزرگ معادل ۳ ماه یارانه نقدی همه یارانه بگیران است ، ۹۰۰ بدهکار بالای یک میلیارد تومان بدهی دارند ، ۲۸۳ بدهکار بالای ۵۰ میلیارد تومان ، ۱۴۵ نفر بالای ۱۰۰ میلیارد تومان، ۱۸ بدهکار بالای ۵۰۰ میلیارد تومان و….
متاسفانه مجری این برنامه در دولت های مختلف هر بار این داستان تکراری را بر خلاف برنامه «بازی با کلمات» (که یک کلمه را می گرفت و جمله را تکمیل می کرد و داستانش را برای مخاطبان از ابتدا تا انتها تعریف می کندو نتیجه اخلاقی اش را نیز می فهماند) از ابتدا اغاز می کند و بعد از خواندن یک پاراگراف از ان به بازی با اعداد می پردازد .
مجری ، لیست بدهکاران بزرگ را با اعدادی که هر روز بزرگتر می شود و اکنون به بیش از ۸۲ هزار میلیارد تومان رسیده بیان می کند و ادامه داستان را به بعد موکول می کند تا دولت تغییر می کند .
امروز مردم بعد از این سالها نمی دانند که نتیجه بازی با اعداد در این برنامه بدهکاران معوق چیست ؟ حتی نمی دانند که مسولان با کلمه ترکیبی «بدهکار بزرگ» چه جمله ای خواهد ساخت اما کاش اقای راستگویی بیاید و طی برنامه ای رسانه ای این جملات را روی تخته سیاه و جلو انظار عمومی با واژه « کار» بسازد و بنویسد:
« بده کاران بزرگ را دستگیر کردیم» ، «با بده کاران بزرگ برخورد کردیم» یا «پول ملت را از حلقوم برهم زنندگان اقتصاد کشور بیرن کشیدیم هر چند که بده کاران می گفتند جرمی انجام ندادیم» و…
اقای راستگویی باید بیاید و تخته پاک کن را بر روی جملات و واژه هایی که بدهکاران بزرگ می سازند ، بکشد زیرا این روزها بدهکاران بزرگ با استفاده از ابزار های متنوع ،بخش «بده» را برای خود نگه می دارند و به جایش «طلب» اضافه می کنند و می شوند طلب کار بزرگ – مثل بابک زنجانی !
یا در مورد امیر منصور اریا که برایش حکم بریده شده است ، تا قبل از رفتن به زندان واژه «خلاف» را از کنار « کار» حذف کرده و جلو ان « افرین » گذاشته بود و شده بود کار افرین نمونه !
انتهای پیام
  |
 |
 |
 |
 |
 |
