محسن بیدی*: هند کشوری است که هیچ یک از استاندارهای بین المللی را برای تولید محصولات بهداشتی در دستور کار خود قرار نمی دهد و همواره از سوی سازمان های مرتبط با امر بهداشت تذکراتی دریافت کرده است. کشور هند اکنون به ایران گوشت گاومیش صادر می کند گوشتی که عمدتا در مواد پروتینی استفاده می شود و عموم مردم به دلیل گرانی گوشت این قبیل محصولات پروتینی را در سبد مصرفی خود قرار داده اند و درصورت آلوده بودن آن بدون شک شاهد بیماری های ناشناخته ای در سطح جامعه این کشور خواهیم بود.
واردات محصولات آلوده به ایران از برخی از کشورها هر چند وقت یکبار در راس اخبار داخلی این کشور قرار می گیرد. در این میان واکنش مسئولان در دو دولت گذشته و دولت کنونی یک جمله است، “هیچ محصول آلوده به کشور وارد نشده است”، اما از گذشته تا به امروز یک ضرب المثل ایرانی وجود دارد و آن این است که ” تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها”. اکنون این پرسش مطرح است که براستی دلیل ورود محصولات آلوده به ایران چیست؟ برخی بر این باورند که به دلیل ارزان بودن این قبیل محصولات دولت این کشور اقدام به خرید و واردات کرده است، بدون در نظر گرفتن سلامت مردم.
در این میان برخی دیگر می گویند محصولات آلوده از مبادی غیر رسمی و از سوی قاچاقچیان به داخل این کشور وارد شده است که از نظر عقلی و براساس منطق گفته گروه دوم غیر قابل قبول است؛ چرا که واردات محصولاتی نظیر گوشت، برنج، گندم و چای، همانند گوشی تلفن همراه، پوشاک و دیگر محصولات نیست که سودجویان بتوانند از طریق مبادی غیر رسمی به داخل کشور وارد کنند.
داستان واردات محصولات آلوده بدون شک برای برخی از آقایان منافع بسیار هنگفتی به دنبال داشته است، به طوری که آنان توانسته اند برخی از دولتمردان را به هر عنوان قانع سازند که واردات محصولاتی از این قبیل می تواند بار مالی قابل قبولی برای آنان به همراه داشته باشد.
از سوی دیگر، گویا بازی برد برد آنان با موانع بیشماری مواجه شده است؛ موانعی از جمله نمایندگان مجلس ایران و برخی رسانه های این کشور. منتقدان دولت های نهم، دهم و البته یازدهم بر این باورند که برخی از مدیران دولتی ایران که شماره یک در امر تایید واردات محصولات به داخل هستند، باید مورد بازخواست قرار گیرند، به طوری که برخی از نمایندگان مجلس این کشور اعلام کرده اند که تحقیق و تفحص از وزارت صنعت، معدن و تجارت باید انجام گیرد، چرا که آنان مسئول صدور مجوز واردات به کشور هستند.
در میان تمامی گفته ها، نقش برخی از سازمان های ناظر بر واردات در ایران را نباید نادیده گرفت. سازمان هایی از جمله استاندارد و دامپزشکی، مدیران ارشد این دو سازمان در دولت یازدهم در گفت گو با شرق پارسی اعلام کرده اند که محصولات آلوده به کشور وارد نشده است و گزارشات ارسالی آنان سندی بر این ادعا است، اما چطور می شود که مدیران ارشد خبری از واردات محصولات آلوده به کشور ندارند؟ به طوری که نیره پیروز بخت ریس سازمان ملی استاندارد، به شرق پارسی می گوید: «باید نگاه مردم به این قبیل اخبار را تغییر دارد، چرا که براساس بررسی های سازمان استاندارد محصولات آلوده وجود خارجی ندارد.» باید توجه داشت که این گفته خانم پیروز بخت نقطه مقابل گفته های نمایندگان مجلس ایران و همچنین مشاهدات عینی است.
براساس آخرین اخبار طی چند سال اخیر گوشت های آلوده ای از کشورهای هدف وارد کشور شده است و یک نمونه آن واردات گوشت قرمز از کشور اوکراین است کشوری که ۲۶ سال قبل شاهد انفجار مواد رادیواکتیو بوده است. سالیان سال مسئولان این کشور اقدام به رفع مشکلات حاصل از این انفجار کرده اند، باید در نظر داشت که این کشور هم اکنون تولید کننده گوشت قرمز به شمار می آیند. در اینجا این سئوال مطرح است، چرا ایران با توجه به این علم که احتمال آلودگی گوشت های اوکراینی وجود دارد، اقدام به واردات گوشت از این کشور کرده است و بر این اقدام خود همواره اصرار دارد. آیا مسئولان و تجاری که تمایل به واردات گوشت دارند نمی توانند کشوری دیگری را برای واردات گوشت قرمز به داخل این کشور انتخاب کنند.
گاومیش در هند-عکس از رویترز
محسن مشکات معاون بهداشت و پیشگیری سازمان دامپزشکی ایران در این خصوص نیز به شرق پارسی گفت: «در حال حاضر به دلیل قیمت مطلوب گوشت های اوکراین یک کانتینر تولید آزمایشی قرار است به ایران ارسال شود که این مهم نیز تا به امروز انجام نشده است و باید به این نکته اشاره کرد که تنها ۹ کیلو گرم گوشت قرمز به داخل وارد شده است.»
اگر از کشور اوکراین نیز عبور کنیم بار دیگر می بینیم که هند یکی دیگر از شرکای تجاری و صادرکننده گوشت به ایران محسوب می شود. هند کشوری است که هیچ یک از استاندارهای بین المللی را برای تولید محصولات بهداشتی در دستور کار خود قرار نمی دهد و همواره از سوی سازمان های مرتبط با امر بهداشت تذکراتی دریافت کرده است. کشور هند اکنون به ایران گوشت گاومیش صادر می کند گوشتی که عمدتا در مواد پروتینی استفاده می شود و عموم مردم به دلیل گرانی گوشت این قبیل محصولات پروتینی را در سبد مصرفی خود قرار داده اند و درصورت آلوده بودن آن بدون شک شاهد بیماری های ناشناخته ای در سطح جامعه این کشور خواهیم بود. اما آیا براستی به خطر انداخت جان مردم ایران برای مسئولین ایران به این اندازه بی اهمیت است؟
عبور از واردات گوشت قرمز ساده نیست؛ اما داستان واردات محصولات آلوده به گوشت ختم نمی شود. اگر به سابقه ورود برنج های هندی در بازار های کشور های آسیای شرقی نگاهی داشته باشیم به خوبی می بینیم که برنج های هندی که زبان زد خاص عام هستند در آن دست از کشورها به وفور مشاهده می شد، اما پس از مشخص شدن آلودگی این برج ها آنان دیگر اقدام به واردات نکردند اما آیا در ایران نیز چنین است؟
آماده کردن برنج در هند- عکس از رویترز
تداوم واردات برنج های هندی در قالب شرکت های گوناگون پاسخ این سئوال است. اکنون مسئولان ارشد دولت ایران معتقد هستند که برنج های هندی هیچگونه آلودگی ندارند و تنها برخی افراد سودجو تلاش دارند با انحصارگرایی بازار برنج را در اختیار گیرند. در نقطه مقابل آن ها مشاهدات عینی وجود دارد، مشاهداتی که سندی است بر تکذیب گفته های مسئولان امر، برنج های آلوده در بسیاری از شهر های ایران به وفور مشاهده شده است و دولت ایران در این زمینه تنها می گوید که “اخبار مرتبط با برنج های آلوده کذب است”. در این راستا گروهی از نمایندگان مجلس و وزارت بهداشت و درمان ایران، راهی کشور هند شده اند و قرار است تا نتیجه گزارشات حاصل این سفر را به زودی اعلام کنند؛ گزارشی که برخی پیش از اعلام آن را بر خلاف واقعیت می دانند. نکته حائز اهمیت این است که دولت ایران به خصوص وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم این کشور بار دیگر برنج هندی را در سبد رایگان کالا قرار داده است و اصل این اقدام اکنون مورد انتقاد نمایندگان مجلس، رسانه ها و برخی از منتقدان دولت این کشور قرار گرفته است. در این زمینه جمیل علیزاده شایق دبیر انجمن برنج ایران به شرق پارسی گفت: «این حجم از واردات برنج های آلوده از مبادی غیر رسمی وارد کشور شده است و این یک اقدام از پیش برنامه ریزی شده است.»
گندم، محصول اول استراتژیک ایران و بسیاری از کشورهای جهان بشمار می آید؛ محصولی که در صورت عدم داشتن استاندارد جان افراد بسیاری را به خطر می اندازد، اما چرا دولت ها در برابر این پرسش که آیا گندم آلوده به کشور وارد شده است پاسخ های روشنی نمی دهند. براساس قوانین، شرکت بازرگانی دولتی ایران وارد کننده گندم به داخل کشور است. منتقدان به دولت ایران می گویند که علاوه براینکه گندم آلوده خریداری می شود در بسیاری از موارد گندم هایی از درجه کیفی پایین خریداری می شود مانند “گندم دامی”. آنان می گویند خرید گندم دامی به دلیل قیمت پایین است و باید دید چرا دولت اقدام به خرید این قبیل گندم کرده است، اما پاسخ دولت ایران به این گفته ها چیست؟
هدایت حاتمی، معاون بازرگانی خارجی شرکت بازرگانی دولتی ایران به شرق پارسی گفت: «واردات گندم، برنج و … حرف امروز و دیروز کشور نیست و سالیان طولانی است که این محصولات استراتژیک به کشور وارد می شود. در حال حاضر نیز در مبادی ورودی کشور دستگاه های نظارتی به طور تمام و کمال مشغول به فعالیت هستند، علاوه بر آن گواهی سلامت و بهداشت از مبدا صادر می شود و خوشبختانه تا به امروز هیچ گزارشی در خصوص آلوده بودن گندم ، برنج و … اعلام نشده است.
وی با تکذیب اخبار رسانه ها در مورد آلوده بودن گندم وارداتی گفت: «اخباری که در رسانه های منتشر می شود، صحت ندارد و این که برخی منتقدان می گویند از نظر کیفی محصولات وارداتی با مشکل مواجه است از سوی اینجانب تکذیب می شود، چرا که محصولات با درجه کیفی مطلوب تا به امروز به کشور وارد شده است. همچنین باید توجه داشت که سطح سیستم آنالیز گندم و برنج موجود در داخل از برخی کشورهای اروپایی بالاتر است.» این پاسخ معاون بازرگانی خارجی شرکت بازرگانی دولتی ایران از دید عموم منتقدان کلی گویی شمرده می شود و آنان بیان داشته اند در صورتی که وزارت صنعت، معدن و تجارت برای برای اثبات گفته های خود تاکید و پافشاری دارد گروهی از متخصصان بین المللی را راهی کشتی های قرار گرفته بر روی آب های بنادر ایران کنند تا پیش از تخلیه، گندم ها را مورد آزمایش قرار دهنددر اینجا باید یادآور شد که به دلیل نداشتن منابع ارزی گندم های خریداری شده ایران بر روی کشتی ها قرار دارد و تا مادامی که مبالغ پرداخت نشود تخلیه انجام نمی گیرد.
با این همه باید دید که دولت ایران برای اثبات گفته های خود چه اقداماتی را در دستور کار قرار خواهد داد. آیا آنان به حقوق و سلامت ملت ایران احترام می گذراند؟ آیا نمایندگان و منتقدان دولت این کشور می توانند از حقوق مردمی که به آنان رای داده اند، دفاع کنند؟ اینها سئوالاتی است که امید می رود تا در آینده ای نزدیک شاهد پاسخ آن از سوی مسئولان امر باشیم. پاسخی که از روی حسن نیت باشد و نه برای حفظ پست و سمت های آنان در دولت.
انتهای پیام
  |
 |
 |
 |
 |
 |
