فرنود حسنی*: عصر روز سه شنبه ۱۷ دی ماه در سالن اصلی برج میلاد و در مراسم اختتامیه سومین همایش بانکداری الکترونیک و نظام های پرداخت شرکت کردم. این همایش روزهای ۱۶ و ۱۷ دی به همراه یک نمایشگاه جانبی برگزار شدند و بنابر گزارش دکتر نیلی رییس همایش ۲۷ بانک و شرکت اسپانسر این همایش بودند. همایشی که اسپانسر سطح الماسش ۸۰ میلیون تومان و سطح نقره اش ۳۰ میلیون تومان پول پرداخت کرده بود.
ردیف اول سالن پر بود از مقامات و شخصیت های بانکی و اقتصادی از جمله دکتر نیلی رییس پژوهشکده پولی و مالی، دکتر سیف رییس کل بانک مرکزی، دکتر احمدی دبیرکل بانک مرکزی، دکتر پورمحمدی، مهندس حکیمی مدیر کل نظام های پرداخت بانک مرکزی و بسیاری دیگر از مدیران ارشد بانکها و شرکت های بزرگ کشور که همه و همه به لطف برگزاری این همایش گرد هم آمده بودند.
دکتر نیلی برای سخنرانی اختتامیه پشت تریبون رفتند و فرمودند که ایده برگزاری این همایش با این عنوان را سال ۱۳۸۹ خودشان و آقای حکیمی با معاونت فناوری اطلاعات وقت بانک مرکزی درمیان گذاشتند و کارشان را آغاز کردند و در تعریف از همایش آن را به نهالی تشبیه کردند که امید داشتند به درختی تناور تبدیل شود و زمینه نوآوری های جدید را به وجود آورده است و همایش را بی مانند و خاص و ویژه تعبیر فرمودند. گویی که این همایش نخستین و تنها همایش بانکداری الکترونیکی در ایران بوده و هست.
ناخودآگاه یاد گذشته و پاییز سال ۱۳۸۴ افتادم زمانی که برای اولین بار جرقه برگزاری همایش بانکداری الکترونیکی در خیابان شریعتی به ذهنم خطور کرد و آن را با دوستانم در دفتر در میان گذاشتم. آن روزها هنوز در شرکت خدمات انفورماتیک بودم. صحبت به زمانی باز می گردد که تمام رقابت بانکداری الکترونیک مملکت ما به خودپرداز و اندکی هم به پوز ختم می شد و اینترنت بانک هم معدود بانکهایی داشتند.
آن روزها ما کار برنامه ریزی برگزاری اولین همایش بانکداری الکترونیکی در ایران را آغاز کردیم و در اردیبهشت سال ۱۳۸۵ نیز آن را برگزار کردیم و آن را تا ۶ دوره یعنی تا سال ۱۳۹۰ ادامه دادیم. همایشی که به دلیل اولین بودنش نام خاص همایش بین المللی بانکداری الکترونیک را یدک می کشید علی رغم بی مهری های حضرات و عدم حضور هیچیک از آنها برای حتی حضور و سخنرانی با سخت ترین شرایط ولی با بهترین کیفیت و عملکرد توانست ۶ سال متوالی دوام بیاورد و در این میان تنها ۲ سال دکتر پورمحمدی به عنوان سخنران در این همایش حاضر شد. چرا که ما به هیچ کدام از نهادهای بانک مرکزی وابسته و مربوط نبودیم و به عنوان بخش خصوصی قصد داشتیم کاری خوب و علمی و تجاری انجام دهیم و البته که یقین دارم همایش های کم هزینه ما از همایش های با درآمدهای چنصد میلیونی پژوهشکده و موسسه آموزش عالی بانکداری بسیار علمی تر و اثربخش تر بود که اگر نبود با دست خالی شش سال داوم نداشت.
و تنها وقتی تصمیم گرفتیم ایستاده بمیریم و عطای برگزاری همایش را به لقایش ببخشیم که دیدیم گویا مقوله بانکداری الکترونیکی که آن سال ها کسی حتی یادش نمی کرد برای حضرات این دو نهاد وابسته به بانک مرکزی خیلی جدی شده و هر کدام نیز داعیه همایش و نمایشگاهش را دارند.
خوشحالم که سرانجام تلاش بنده و دوستانم در آن سالهای سخت برای برگزاری و زنده نگهداشتن همایش بانکداری الکترونیکی جواب داد و دست کم عنوان همایشی که برای ما آب نداشت، نان دیگران شد و بهانه و ابزاری شد تا مدیران ارشد نظام بانکی در بانک مرکزی و نهادهای مختلف توجه جدی تری به این مقوله بکنند.
یادم است بسیاری از شرکتهایی که امسال وارد چهارمین و پنجمین سال فعالیت خود شده اند و آن سالها شرکت های کوچک و در حال رشد بودند اولین حضور خود را در همایش های بانکی با ما تجربه کردند در همان همایشهای ما به نظام بانکی معرفی شدند و ما هم برای حمایت از رشد و حرکتشان تا توانستیم مالی و تبلیغاتی کمکشان کردیم و همانها امروز به شرکت های بزرگی تبدیل شده اند.
خوشحالم که بسیاری از محصولات روز بانکداری کشور به عنوان ایده ها و استارت آپ ها و محصولاتی بودند که در همایش های ما معرفی شدند.
خوشحالم که همایش دست کم با درآمد حدود دو میلیاردی پژوهشکده از نظر روند اجرا و محتوای برگزاری چیزی فراتر از همایشهای من و تیمم نداشت. البته همایش ما حضور حضرات را همیشه کم داشت و از این رو بود که همایش های ما همیشه علمی و غنی و پر از ایده ها و حرفهای تازه بود و در آن شعار و آمار ارایه نمی شد.
خوشحالم که همایش های ما با اندک درآمدش هیچگاه در دعوت از متخصصان و مدیران شرکتهای خارجی کم نگذاشت و سعی کرد تجارب بین المللی را با دانش بومی اجین کند.
خوشحالم که شیوه مونولوگ (بانک با بانک) در همایش های بانکداری الکترونیکی را به شیوه دیالوگ( بانکها-شرکتها) تبدیل کردم و فرصت رایزنی و بحث و جدل فنی و کارشناسی را پدید آوردم.
و تنها و تنها و تنها ناراحتم که نهادهای دولتی که بودجه و شرح کار مشخصی در زمینه پژوهش و آموزش دارند به جای تقویت بخش خصوصی برای برگزاری رویدادهای علمی این حوزه شان یک نهاد را در حد یک دبیرخانه همایش پایین می آورد و به اینکه یک همایش سه ساله با میلیونها تومان هزینه را به زعم خود تبدیل به برند کرده اند به آن می بالند و چنان از ایده ناب خود سخن می گویند که انگار نه انگار فقط کلمات را تغییر داده اند.
خوشحالم که برای نگهداشتن همکاران بانکی روی صندلیهای خود در پایان همایش در همایشم کنسرت برگزار نکردم.
خوشحالم که در همایشهایم حتی بانکهایی که اسپانسر نبودند و حضور نداشتند برای کارهای خوبشان لوح و تندیس گرفتند و هنوز همان تندیسها در اتاق مدیران عامل بانک های کشور قرار دارند.
خوشحالم به دلیل اینکه چاپ سوم کتاب مدیریت بانکداری الکترونیکی من که سال ۱۳۸۷ چاپ نخستش را تجربه کرده امسال با ویرایش جدید وارد بازار می شود و دو سال است که در مقطع فوق لیسانس تدریس می شود.
و به خود افتخار می کنم که آنچه ما با دست خالی و بی حمایت دوستان دولتی و بانک مرکزی کردیم چنان اثر و ارزشی پیدا کرد که ایشان خود دست به کار شدند و همایشی شبیه به آن را با افزودن یک عبارت به انتهای عبارت بانکداری الکترونیک و البته جلب حمایت های مالی بانک ها برگزار کرده اند و فقط امیدوارم کیفیت علمی در این همایش فدای خیلی چیزهای دیگر نشود و دست کم این نهال پژوهشکده پولی و بانکی آنقدر خوب رشد کند که سایه علمی خوبی برای بانکداری الکترونیکی ایران به وجود آورد.
* دبیر اجرایی شش دوره کنفرانس بانکداری الکترونیک، سردبیر ماهنامه عصر فناوری اطلاعات، سردبیر سایت خبری ویوان نیوز و نویسنده کتاب مدیریت بانکداری الکترونیکی.
انتهای پیام
  |
 |
 |
 |
 |
