هانیه عسگریان * : همان طور که انتظار می‌رفت حجم اتفاقاتی که در صد روز اول فعالیت دولت روحانی رخ داد به حدی بود که بتواند نه تنها سیاست که اقتصاد و اجتماع را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. حالا دیگر خبری از صدور بخشنامه‌های متعدد و متناقض در هر روز نیست. اما در این مدت بخشنامه‌های متعددی لغو شدند و قوانین فراوانی به حال تعلیق درآمد تا مجددا مورد بررسی قرار گیرند .شاید اگر از مردم کوچه و خیابان در مورد تاثیر حضور صد روزه دولت سوال شود، به موضوع یارانه‌ها اشاره و نگرانی‌هایشان از حذف یارانه‌های نقدی را بازگو کنند اما واقعیت این است که در طول سه ماه گذشته پول ملی تقویت شد و اقتصاد ایران در وضعیت متفاوت به حیات خود ادامه داد . اگر عملکرد دولت مثبت نبود، می‌توان به‌آن نمره منفی نیز نداد. اصلا بهتر است عملکرد دولت در قیاس با خود اقتصاد سنجیده شود.سال گذشته رشد اقتصادی ایران منفی ۵.۴ درصد بود و پیش بینی‌ها حکایت از آن داشت که امسال رشد اقتصادی به صفر برسد.صفر هر چند نمایانگر عملکردی درخشان نیست اما در مقایسه با سال گذشته معنا و مفهومی فراتر از صفر بودن در خود دارد . رشد اقتصادی صفر درصد سال جاری بدان معناست که اگر کار مثبتی انجام نشده است، کاری منفی نیز صورت نگرفته و برای اقتصادی که از آشفتگی‌های فراوان رنج می‌برد این جایی برای امیدواری است . حالا در این صد روز نیز دولت اگر بتواند کنتور ناکامی‌ها را صفر کند، اتفاقی بسیار بزرگ رخ داده است . می‌توان به حرکت عقربه‌ها بر مدار مثبت امیدوار بود و نه مدار منفی . به جای آنکه شاهد فرو رفتن هر روز اقتصاد در بحران باشیم می‌توانیم به بلند شدنش ، حتی با کمک سیاست و … امیدوار باشیم و این برای آنهایی که هشت سال گذشته را از سر گذرانده اند اصلا امکان کمی نیست .
منبع: قانون
  |
 |
 |
