حسین حقگو*: کسری چندهزار‌میلیارد تومانی یارانه‌های نقدی دولت را به تکاپوی جدی حل این مشکل انداخته است، چنانکه سخنگوی دولت در آخرین گفت‌وگوی خبری خود به راهکارهایی در این‌باره اشاره کرد که قراردادن منابع یارانه‌های نقدی در صندوقی استانی یا ملی و پرداخت سهام به مردم به جای یارانه نقدی از جمله این راهکارها بود. تشکیل صندوق توسعه ملی یا اجتماعی، پیشنهاد جایگزین بسیار مناسبی است، زیرا با خواست داوطلبانه مردم در انصراف از دریافت یارانه‌های نقدی شکل می‌گیرد و منابع آن صرف پروژه‌های اجتماعی و عمرانی نظیر ساخت بیمارستان‌ها، راه و جاده و کمک به کودکان و زنان بی‌سرپرست و… می‌شود و به عبارتی یارانه اجتماعی به خانوارهای نیازمند می‌دهد. صندوقی که هیات امنای مورد اعتماد و وثوق مردم را دارد و هرچند ماه یک‌بار نیز گزارشی از عملکرد صندوق به مردم ارائه می‌دهد. مشکل دو طرح فوق را می‌توان عدم اطلاع از میزان استقبال و رضایت مردم از این‌گونه طرح‌ها دانست. در مجموع به نظر می‌رسد دولت برای حل معضل یارانه‌های نقدی و کمبود منابع خود سه راه پیش‌رو دارد: ۱- انصراف داوطلبانه مردم از دریافت یارانه‌های نقدی با اجرای پیشنهاد فوق و ارائه توضیحات مناسب درباره این پیشنهاد
۲- حذف دهک‌هایی از یارانه‌بگیران توسط دولت براساس اطلاعات هرچند ناکافی موجود از وضعیت مالی و دارایی‌های آحاد جامعه
۳- فراخوان مردم برای تکمیل فرم‌های مربوط به میزان دارایی‌شان (همچون اظهارنامه‌های مالیاتی) با در‌نظر داشتن مکانیسم تنبیهی و تشویقی مشخص (تنبیهی، مانند حذف یارانه و تادیه یارانه دریافتی در صورت عدم صحت اطلاعات ارائه شده به اضافه جرایم در نظر گرفته شده. تشویقی، مانند اعطای وام‌های کم بهره برای خرید کالا و اتومبیل و…) پیشنهاد می‌شود از طریق نظرسنجی از مردم میزان مقبولیت هر یک از گزینه‌های فوق و شاید گزینه‌های متصور دیگر مشخص و براساس میزان رضایتمندی و همراهی جامعه اقدام برای عملیاتی کردن آن‌ها آغاز شود.
*بهار
  |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
