هوتن همدانی: “CSR یا مسئولیت اجتماعی با رویکرد شفافیت کمک و درک بیش از پیش در کل کشور و حضور در جامعه می خواهد کمک کند تا یک بنگاه اقتصادی هم فعالیت اقتصادی مستمر داشته باشد.”
همایش دومین جایزه مسئولیت های اجتماعی بنگاه های اقتصادی دوم مرداد ماه در مرکز همایش های صدا و سیما با حضور وزیر راه و شهرسازی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نماینده سازمان یونیسف در ایران، سفرای کشورهای اروپایی و همچنین مدیرعامل شرکت بینالمللی CSR از اتریش برگزار شد و بنگاههای اقتصادی دولتی و خصوصی با توجه به خوداظهاری و پاسخ به سئوالات ممیزین و تعیین و تشخیص هیأت داوران موفق به دریافت لوح تقدیر و اهتمام شدند.
اما نکته حائز اهمیت در این جایزه و یا همایش این است که از صنعت بیمه ای کشور هیچ شرکت بیمه ای حضور نداشت و شرکت ارزیابان خسارت ایرانیان پوشش و صندوق تأمین خسارتهای بدنی موفق به دریافت لوح اهتمام شدند.
حال این سؤال مطرح می شود که چرا شرکتهای بیمه ای، که یکی از مهمترین وظایف و اساساً دلیل شکل گیری و تأسیس آنها، پوشش کامل مستولیت اجتماعی و کاهش آلام و خسارت و مشکلات مردم است؛ حتی به عنوان میهمان هم در این رویداد حضور نداشتند؟
این همایش و جایزه با مشارکت و نظارت دبیرخانه مسئولیت های اجتماعی اتحادیه اروپا برگزار شد و تمامی تلاشها بر این بود که شفافیت و راستی آزمایی در بنگاههای اقتصادی دولتی و خصوصی مطرح گردد تا بتوان هم در بین مردم حضور بهتری داشت و هم به نحو احسن به فعالیت اقتصادی مبتنی بر شفافیت نگرش مثبت به بنگاه کمک کرد.
تا این جای کار متوجه شدیم که CSR یا مسئولیت اجتماعی با رویکرد شفافیت کمک و درک بیش از پیش در کل کشور و حضور در جامعه می خواهد کمک کند تا یک بنگاه اقتصادی هم فعالیت اقتصادی مستمر داشته باشد و هم فعالیت اجتماعی در حد و اندازه مردمی که کمک به هم نوع در آنها نهادینه است و این مورد را در همین زلزله اخیر کرمانشاه شاهد بودیم این در حالی است که در کشور با مشکلاتی مواجه هستیم و عدم توانایی که در کنترل آن مشهود است.
شرکتهای بیمه و انگیزه تأسیس آنها که قبلاً هم به آن اشاره شد در رفع بزرگترین مشکلات یک جامعه که آن هم بعد از وقوع یک حادثه است شکل میگیرد؛ یعنی اگر حادثه ای اتفاق بیفتد این بیمه است که آلام و درد و رنج ناشی از آن حادثه در بین مردم کاش می دهد؛ حال میخواهد یک صندوق باشد مانند صندوق بیمه ی کشاورزی و یا صندوق تأمین خسارتهای بدنی و یا یک شرکت بیمه گر که در ازای دریافت حق بیمه و عقد بیمه نامه موظف به پرداخت خسارت است.
عجیب اینجاست که همهی تلاشهایی که شرکتهای بیمه گر در صنعت بیمه کشور میکنند هیچگاه به شکل صحیح دیده نمیشود و اگر واشکافی کنیم درمی یابیم شرکتهای بیمه با تمام مشکلاتی که همواره با آن درگیر هستند، علاقهای به نمایش فعالیتهای اجتماعی خود و یا حداقل مشارکت در حوزهی مسئولیت اجتماعی ندارند.
به خاطر داریم که در زلزله چند سال پیش آذربایجان چند بانک خصوصی تمامی هزینه ای تبلیغاتی نوروز را جهت ساخت مدرسه و خانه برای زلزله زدگان هزینه کردند ولی کمتر شنیده شده است که شرکت های بیمه همچین تحرکاتی از خود نشان دهند و از معدود کارهایی که انجام شد این بود که تعدادی از کارمندان بخشی از حقوق خود را تقدیم کردند.
نکته قابل توجه این است که حتی دیده شده بیمهی مرکزی که وظیفهی نظارت دارد، فعالیتهای فرهنگسازی بیمه را را دنبال میکند ولی بازهم تمایل به مشارکت اجتماعی ندارد.
شرکت بیمهای باید با توجه به رسالت خود در بستر جامعه نفوذ کند و مسئولیت اجتماعی را در راستای آگاهی اقشار جامعه قدم در برنامه های خود داشته باشد و حتما این حضور مستمر داشته باشد.
شاید همین حضور هم برخی برداشتهای منفی برخی بیمهگذاران را مثبت کند و هم بتواند نسبت به کاهش حجم بالای خسارتهای ناشی از عدم آگاهی بیمهگزاران، کمک کند.
لازم است نکاتی که در این همایش ازسوی سخنرانان بیان شد را مرور کنیم تا بیشتر با فضای فکری دولتی و خصوصی و حتی نگاه جامعه جهانی نسبت به مسئولیت اجتماعی آشنا شویم.