پر واضح است که شرط موفقیت در انجام هر کاری، شناخت کافی از وضعیت موجود و برنامه‌ریزی اصولی بر مبنای مختصات آن است.

از نظر موقعیت و منابع خدادادی، ایران در شرایط بسیار مناسبی قرار گرفته و اگر بخواهیم این تعارض را که چرا اقتصاد ایران در دهه‌های گذشته علی‌رغم این ظرفیت، رشد نداشته تشریح کنیم، به هفت تنگنای اصلی در اقتصاد ایران می‌رسیم.

شاید نگرانی ها در مورد اقتصاد چین بیش از حد لازم باشد اما سرمایه گذاران حق دارند که عصبی باشند.

باوجود اینکه معمولا در اقتصاد سیاسی رانتی، مطامع گروهی نسبت به مصالح ملی اولویت داده می‎شود، اما وجود همین برنامه‎های توسعه ناکارآمد در نهایت الزام به پاسخ‌گویی در میان دولت‎ها را فراهم می‎کند.

تخلفات اقتصادی به‌خصوص در حوزه تجارت معضلی است که هر از چندی در کانون توجه کارشناسان و مسوولان قرار می‌گیرد.

اغلب صحبت از این است که در شرایط فعلی با چه تدابیری می‌توان به نرخ رشد اقتصادی بالا‌تری دست یافت که سطح درآمد سرانه حقیقی ما را به سال‌های پیش از تحریم برساند.

در واقع توافق وین فرصتی استثنائی را برای بسیاری از کشورها و شرکت های بزرگ برای حضور در بازارهای ایران فراهم کرده است.

جنگ ارزی، کاهش رقابت‌گونه ارزش پول ملی کشورها نسبت به همدیگر است تا از این طریق مزیتی تجاری نسبت به رقبا پیدا شود، اما این فقط چینی که در حال تلاش برای حرکت به سوی اقتصاد مصرف‌محور است، نیست که ارزش ارز خود را دستکاری می‌کند.

در این یک دهه نقطه مشترک بسیاری از بحث‌های دنیا اقتصاد شده و کلمه «بحران»، فصل مشترک انبوهی از مباحث علمی و عمومی شده است.

این روال در بهمن ماه نیز صادق است به گونه‌ای که میزان خریدهای اینترنتی در بهمن ماه در تهران به ٣٧٩٣۵٠۵٧میلیون ریال و در سایر استان‌ها به ٢١۶٨٨١٨۵میلیون ریال می‌رسد.