بیمه مرکزی طی دو سال گذشته با تغییر در برخی از سیاست های نظارتی خود، بیش از پیش فعالیت شرکت های بیمه را تحت نظر قرار داده است.
نحوه نظارت بیمه مرکزی برعملکرد شرکت های بیمه ، گلایه برخی از مدیران این صنعت را به دنبال داشته و به گفته آن ها برخی از آیین نامه و بخش نامه ها با ایجاد محدودیت در فعالیت شرکت های بیمه به نوعی دخالت در امورشرکت ها محسوب می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبارپول و به نقل از آریا، پیرامون این موضوع و همچنین مباحث دیگری که این روزها دغدغه فعالان صنعت بیمه است با مجید صفدری مدیر عامل شرکت بیمه” ما” گفتگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
یکی از مواردی که در خصوص فعالیت شرکت های بیمه مطرح است، عدم سودآوری و نبود منابع کافی جهت سرمایه گذاری است. چگونه در حالی که گزارش عملکرد برخی از شرکت ها نشان از رشد صدور بیمه نامه و کاهش پرداخت خسارت دارد این موضوع ممکن است؟
متاسفانه در سال های اخیر عوارض و مالیات های متعددی بر شرکت های بیمه تحمیل شده و ما میلیاردها تومان عوارض و مالیات می پردازیم در حالی که از محل هزینه آن خبر نداریم . به طور مثال با وجود این که باید بخشی از این عوارض صرف ایمن سازی راه ها و همچنین پذیرش رایگان مصدومین حوادث رانندگی در بیمارستان ها شود ، اما باز هم مشکلات در این دو بخش به قوت خود باقی است.همچنین سهم صندوق خسارت های بدنی از ۵ درصد به ۸ درصد افزایش پیدا کرده که این موضوع خود بار مالی مضاعفی را برای شرکت های بیمه به دنبال داشته است. از سوی دیگر بیمه نامه شخص ثالث دارای پرداختی های متعددی است، بدین ترتیب که بیمه گر بیمه نامه را امسال می فروشد ولی تعهدات اش مربوط به سال آینده است ، که با توجه به افزایش نرخ هر ساله دیه، بیمه گر مجبور است بر اساس نرخ جدید خسارت پرداخت کند، در حالی که حق بیمه را مطابق با نرخ دیه سال پیش دریافت کرده است. همچنین اتکایی اجباری نیز از دیگر معضلات شرکت های بیمه است که معتقدم بیمه مرکزی باید آن را مورد بازنگری قرار دهد. به طور کلی با توجه به مواردی که گفته شد ، بسیاری از درآمد شرکت های بیمه به جای این که پس انداز و صرف سرمایه گذاری شود در جای دیگری هزینه می شود.
آیا مواردی که به آن ها اشاره کردید در فرآیند فعالیت بیمه ای سایر کشورها نیز وجود دارد؟
خیر، فقط در صنعت بیمه کشور ما عناوینی چون سهم صندوق خسارت های بدنی ، عوارض نیروی انتظامی ، عوارض وزرات بهداشت و …. دیده می شود.
عدم مشاوره مطلوب برخی از نمایندگان بیمه و خسارت هایی که اغلب از این بابت متوجه بیمه گذاران می شود از کاستی های صنعت بیمه کشور است ، با توجه به تاکید بیمه مرکزی بر ساماندهی نمایندگی شرکت های بیمه ، شرکت بیمه “ما” در این زمینه چه برنامه هایی را پیش رو دارد؟
شبکه فروش یکی از مشکلات شرکت های بیمه است، چراکه متاسفانه در مقطعی برخی از شرکت های بیمه بدون توجه به اصول حرفه ای بازاریابی و فروش، رعایت حقوق مشتریان و…. غیره تنها به دنبال جذب نماینده بودند و به تعبیری نقش کارآفرین را داشتند تا یک بنگاه مالی که به دنبال کسب و کار حرفه ای است. در شرکت بیمه “ما ” نیز در گذشته چنین روشی را شاهد بودیم که به فرض شخصی با مراجعه و اعلام این که مشتریانی دارد، کد نمایندگی دریافت کرده است، اما این روش در سیاست های جدید شرکت مرود است و تغییر بنیادی در میز بیمه ای شرکت بیمه “ما ” در دستور کار قرار دارد. از این رو گذراندن دوره های آموزشی کاربردی در خصوص بازاریابی و فروش ،صدور بیمه نامه ،چگونگی تحلیل ریسک و غیره …. از جمله موارد ضروری جهت اعطای کد نمایندگی است .همچنین کارگروهی مشترک از شرکت بیمه “ما” و بانک ملت ، نقاط قوت و ضعف میزهای بیمه ای را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و سندی در این باره آماده شده است که در نهایت با قطعی شدن آن، شرکت بیمه “ما” با همکاری بانک ملت مدل جدیدی از فعالیت و خدمت رسانی در حوزه بانک و بیمه که نزدیک به مدل های روز دنیا تحت عنوان سوپرمارکت های مالی است ارائه خواهد کرد. همچنین در سال جاری شرکت بیمه “ما” ۱۶۰۰ میز بیمه ای خود را در شعب بانک ملت تجهیز خواهد کرد و استراتژی مان حمله به بازار خواهد بود.
وضعیت رقابت در بازار بیمه کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
متاسفانه در صنعت بیمه ما خیلی از شرکت های بیمه تصور می کنند ، رقابت یعنی نرخ شکنی ، که در نهایت نتیجه اش می شود عاقبت شرکت ییمه توسعه.منطقی است که شرکت های بیمه در وهله اول حق بیمه واقعی ریسک را دریافت کنند و شرکت ها در میدان رقابت بر نحوه خدمت رسانی متمرکز شوند. این روشی است که در دنیا در حال اتفاق است و به طور مثال در برخی کشور های آسیایی وقتی اتومبیل بیمه گذار بر اثر تصادف چار خسارت می شود، شرکت بیمه اتومبیل دیگری تا زمان پایان تعمیر تحویل مشتری اش می دهد.
اما متاسفانه در کشور ما وقتی رانندگان بر اثر تصادف دچار خسارت می شوند با یکدیگر نزاع می کنند که باعث ایجاد راهبندان و ترافیک نیز می شود. دلیل این رفتار این است که خدمات رسانی ما شرکت های بیمه در نرخ دادن است.
چراسهام شرکت های بیمه مشتری چندانی ندارد؟
مسائل بسیاری به دنبال این موضوع است. ضریب نفوذ بیمه در ایران ۱.۹ دهم درصد است ، حال انکه تا ده سال آینده طبق صنعت چشم انداز باید ضریب نفوذ در کشور به رقم ۷.۵ درصد برسد.
باید صنعت بیمه تا سال ۱۴۰۴ سودآور ، اقتصادی، دارای انعطاف و در میان کشورهای منطقه حرف اول را بزند،اما ایا با شرایط فعلی صنعت بیمه کشور این امر محقق شدنی است؟
شرکت های بیمه هر روز با بخش نامه و آیین نامه های جدیدی روبرو هستند که برخی از آن ها قدرت تصمیم گیری و حق انتخاب را از مدیران شرکت ها سلب می کند. به طور مثال ،آیین نامه نود، دست شرکت های بیمه را در نحوه سرمایه گذاری بسته است. من بیمه گر می خواهم در پروژه ای سرمایه گذاری کنم که یقین دارم سود سرشاری دارد ولی به من اجازه نمی دهند. بنابر این بخشی از عدم جذابیت سرمایه گذاری برای سهامدار به دلیل وجود این آیین نامه ها است.
به آیین نامه و دستورالعمل هایی اشاره کردید که برای شرکت های بیمه ایجاد محدودیت کرده اند در این باره بیشتر توضیح دهید؟
من به عنوان مدیر یک شرکت بیمه برای این که یک مدیر به مجموعه خود اضافه کنم باید ابتدا از بیمه مرکزی اجازه بگیرم. ما باید برای کوچکترین موارد به آیین نامه ها مراجعه کنیم. در کجای دنیا به این شیوه عمل می کنند؟ نظام تعرفه را برداشتند و توانگری مالی را جایگزین کردند در صورتی که توانگری مالی فقط وابسته به دارایی و سرمایه ها نیست. این سوال مطرح است که پس نقش برند در کجای صنعت بیمه است؟آیا برند بیمه” الف” با بیمه “ب” یکی است؟ نقش برند، سهام بورسی و دارایی های منقول در کجای توانگری مالی است؟ نقش نیروی انسانی در کجای توانگری مالی است ؟به طور مثال ۳۲۵ پرسنل شرکت سهامی بیمه” ما” تحصیلات کارشناسی ارشد و دکترا دارند ،آیا این مزیت ، توانگری وجایگاهی در آیین نامه ها ندارد . من معتقدم صرفا بر اساس پول نقد نمی توان توانگری یک شرکت را تعیین کرد و به نظر می رسد این دست آیین نامه های بیمه مرکزی بیشتر دخالت است تا دستورالعمل.متاسفانه با وجود این که شاهد حضور قارچ گونه شرکت های بیمه در کشور هستیم ، نتوانسته ایم آنطور که باید بازار بیمه را گسترش دهیم و با وجود جمعیت جوان و سایر ظرفیت و امکانات موجود در کشور، ضریب نفوذ بیمه در ایران از ترکیه و پاکستان هم کمتر است.رویهم رفته میزان ضریب نفوذ بیمه در کشور و همچنین بررسی شرایط فعلی این صنعت نشان می دهد که صنعت بیمه ما در این ۳۵ سال فقط شعار داده است.
شرکت های بیمه تا چه اندازه در فرهنگ سازی بیمه در جامعه نقش دارند ؟
اطمینان تا نباشد هیچ مشتری اقدام به خرید نخواهد کرد. مشتری باید به کالا و خدماتی که خریداری می کند اعتقاد پیدا کند. بیمه نامه یک کالای ناملموس و پیچیده است.لذا معتقدم در زمینه فرهنگ سازی شرکت های بیمه، بیمه مرکزی و اهالی رسانه ، باید با اطلاع رسانی، اطمینان را در میان احاد جامعه ایجاد کنند و به عبارتی نوعی بازاریابی علمی صورت گیرد. بازاریابی صنعت بیمه در کشور ما بسیار عقب افتاده و قدیمی است.
چون کالا و خدمات و محصولات ما بر اساس نیاز مشتریان نیست. چنانکه از ۵۰ سال پیش چند بیمه نامه صادر می کردیم و در حال حاضر هم داریم همان بیمه نامه ها را با اضافه کردن چند بند و تبصره صادر می کنیم.در صورتی که هیچ کجای دنیا اینگونه نیست. اگر بازاریابی نوین وارد صنعت بیمه شود،اطمینان لازم ایجاد خواهد شد و مردم هم رغبت به خرید بیمه نامه می کنند. از این رو به نظر می رسد ، اطلاع رسانی در صنعت بیمه باید اجرایی شود و نه در حد شعار باقی بماند. با شعار دادن و پشت میز نشستن فرهنگ بیمه ایجاد نمی شود.
انتهای پیام