این روزها همه بنفش می‌پوشند

علی حق: یا از جوان شدن بی پایان تحریریه هاست، یا از نسیان پیرهای رسانه که این روزها از لابه لای اوراق روزنامه ها و وب سایت ها نام ها و تصاویر مدیرانی بیشتر به چشم می خورد که ۸ سال یا بیشتر حتی می شود که به ندرت خبری و مطلبی از آنها درج می شده است.
منظور همان هایی هستند که نه به واسطه تغییر دولت ها و چرخش گروه های سیاسی و باندهای قدرت کنار رفته بودند بلکه آنها که به دلیل عملکرد ضعیف کنارگذاشته شده بودند یا خود کنار رفته بودند تا عافیت طلبی را در عزلت نشینی تجربه کنند، چرا که دیگر مجال و پذیرشی برای ادامه مدیریت پرحاشیه و پرانتقاد آنها نمانده بود.

حالا که تجربه پایین کشیدن ۸ ساله تراز کابینه رو به پایان است همان عزلت گزیده ها که به لطف عملکرد دولت های نهم و دهم، چند سانتی قدشان از تراز این روزهای کابینه بالاتر آمده است، به صرف عضویت در دولت هاشمی و خاتمی پا به میدان سهم خواهی از کابینه روحانی گذاشته اند.

همان هایی که در دوره خود، سیبل انتقادهای کارشناسان و گلایه های مردم بودند، همان هایی که پایه طنزهای تلخ اقتصادی این روزها در دوره مدیریت آنها، گذاشته شده است.

همان هایی که سال ها پیش سعی کردند، دیدگاه های اقتصادی را که طی ۸ سال گذشته با لجاجت در برابر آراء کارشناسان اجرا شد و فاجعه آفرین شد، اجرا کنند و نیمه کاره عزل شدند. سرخورده بودند یا شرمنده، در هرصورت آفتابی نبودند تا این روزها.

جالب تر این که همان ها که سال های پیش در پی فرجام این روزهای اقتصادایران بودند، میدان دار نقد اقتصادی دولت نهم و دهم هم شده اند و همه بنفش پوشیده اند.

حالا همان حاشیه های دولت های پیشین، بدشان نمی آید که خیلی هم خوشحال می شوند تا در کابینه تدبیر و امید باشند هر چند که الصاق آنها به کابینه یازدهم خود برچسبی است پر از حاشیه نگاری هایی که گردگیری می شوند تا بیم های تازه شکل گیرد و بهانه های لازم به دست منتقدان افتد. گویی خنجر از پشت می زند، کسی از ما و در نهان بر ما.

پس حواس رسانه ها و روحانی باشد، حواس آنها هم باشد البته در حالتی که تنها علت پررنگ شدن برخی چهره های جوانی ما و نسیان پیران رسانه ها باشد والا ….