علی حق*
گزارش عملکرد اقتصادی رییس جمهوری در مصاحبه تلویزیونی شب گذشته، ۷ ایراد داشت.
محمود احمدی نژاد، رییس دولت نهم و دهم شب گذشته در گفتگویی تلویزیونی به تشریح کارنامه عملکرد دولت متبوع خود پرداخت. بخشی مهمی از این کارنامه به عملکرد اقتصادی ۸ سال گذشته دو دولت او اختصاص داشت. گزارش آماری او حاوی چند شبهه بود:
۱-احمدی نژاد گفت:از ابتدای کار دولت بدهی خارجی کشور روند کاهشی داشته است و از سال ۸۴ تاکنون این روند بوده در این دولت تعهدات خارجی افزایش نیافته است.
این اظهارات او در شرایطی عنوان شد که مطابق آمار رسمی بانک مرکزی بدهی های قطعی خارجی کشور طی دولت اول محمود احمدی نژاد و در سال ۱۳۸۶ رکورد تاریخی ۲۸ میلیارد و ۶۴۷ میلیون دلار را ثبت کرده است و مطابق نمودار زیر که از سوی بانک مرکزی منتشر شده و تا سال ۸۷ را پوشش می دهد، روند کاهشی مورد ادعای رییس جمهور مشاهده نمی شود.
۲-احمدی نژاد گفت: برای اولین بار در این دولت ۲۰ درصد درآمد نفتی را کنار گذاشتیم در حالی که در دولت های قبلی به طور کامل و ۱۰۰ درصد هزینه می شد.
این سخن او نیز در حالی ایراد شد که طرح ایجاد حساب ذخیره ارزی در قالب ماده ۶۰ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در سال ۷۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
همچنین بررسی کلی عملکرد دولت خاتمی در سالهای ۷۹ تا ۸۳ نشان می دهد، دولت خاتمی طی ۱۳۰ میلیارد و ۲۵۵ میلیون دلار درآمد نفتی داشته است و ۳۰ میلیارد و ۳۰۳ میلیون دلار آن را به عنوان مازاد درآمد نفت به حساب ذخیره ارزی واریز کرده است.
۲۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار یعنی بیش از ۶۸ درصد آن برداشت شده است که سه میلیارد و ۵۴۷ میلیون دلار یعنی ۱۷.۳ درصد سهم بخش خصوصی و ۱۷ میلیارد و ۵۳ میلیون دلار یعنی ۸۲.۷ درصد سهم مصارف دولتی بوده است.
لذا رقمی بیش از ۹میلیارد دلار مانده نقد اول دوره سال ۸۴ بود.
۳-احمدی نژاد در باره اینکه گفته میشود درآمدهای نفتی این دولت بیشترین درآمد در ۱۰۰ سال گذشته بوده است ، گفت : در جلسه سران اوپک در ۵ سال پیش قیمت نفت ۸۰ دلار بود که پادشاه عربستان سخنرانی کرد وگفت این قیمت معادل قیمت نفت در سال ۱۳۶۰ هجری شمسی است و درست هم می گفت. ارزش دلار طی این سال ها در جهان سیر نزولی داشته و قدرت خرید سابق خود را ندارد. لذا اینها تحلیل های ساده انگارانه از اقتصاد است و باید درآمدهای نفتی با ارقام واقعی مقایسه شود.
با این وجود بدون توجه به این نکته ای خود منتقدانش را به دلیل بی توجهی به آنها متهم به ساده انگاری کرد،احمدی نژاد در ادامه مصاحبه خود شروع به اعلام و مقایسه آمارهای خود بر مبنای نرخ جاری کرد: مثلا گفت:به رغم همه تحریم ها ، فشارها و حرف ها از سال ۵۷ تا ۸۴ مجموعا ۱۲ میلیارد و ۹۲۰ میلیون دلار سرمایه گذاری خارجی به ایران آمده است. در این هشت سال ۲۵ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری خارجی به ایران آمده است که این غیر از فاینانس ها است.
پس اگر احمدی نژاد معتقد است که ارزش دلار در جهان افت کرده و دلارهای نفتی کسب شده از سوی دولت او ارزش سابق را ندارد پس نمی توانست مدعی شود که دو برابر دولت های قبلی سرمایه گذاری خارجی جذب کرده است.
همچنین او گفت: از سال ۵۷ تا سال ۸۳، رقمی معادل ۲۱ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری صنعتی انجام شد در حالی که از سال ۸۴ تا کنون این رقم به ۱۱۵ هزار میلیارد تومان رسیده است.
در این خصوص نیز باید این نکته لحاظ می شد که سرمایه گذاری ۲۱ هزارمیلیارد تومانی در شرایطی صورت گرفته که نرخ دلار بین ۷ تومان تا ۹۰۰ تومان بود، در حالی که طی دوره ریاست جمهوری ایشان ارزش پول ملی ۳ برابر کمتر شده است. لذا مقایسه این ارقام جاری با هم درست نیست.
احمدی نژاد گفت:در بخش نفت و گاز نیز سرمایه گذاری های زیادی صورت گرفته است به طوری که در هشت سال گذشته این رقم به ۱۷۰ میلیارد دلار رسیده که پیش از آن ۴۶ میلیارد دلار بود.
در خصوص مقایسه این دو رقم نیز رییس جمهوری مطابق دیدگاهی که پیشتر عنوان کرد عمل نکرد و به مقایسه دو رقم جاری پرداخت و در عین حال نگفت که چرا با سرمایه گذاری ۴۶ میلیارد دلاری تولید نفت ایران بیش از ۴ میلیون بشکه در روز بود ولی طی دولت او این رقم سیر نزولی داشته است.
۴- احمدی نژاد در دفاع از اجرای موفق قانون اصل ۴۴ گفت:قبل از این دولت دو هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان واگذاری شد که در این دولت به۱۱۹ هزار میلیارد تومان رسید که بخشی از آن سهام عدالت است و اکثر آن در بورس قرار دارد.
رییس جمهوری به این نکته اشاره نکرد که سیاست های کلی اصل ۴۴ از سوی مقام معظم رهبری در خردادماه سال ۸۴ ابلاغ شد. همچنین قانون اصل ۴۴ در بهم نماه سال ۸۶ در مجلس تصویب شده و سال ۸۷ ابلاغ شده است. لذا نقدی بر کندی عملکرد دولت های پیشین نمی توان وارد کرد چون اساسا ابلاغیه و قانون اصل ۴۴ وجود نداشته است.
۵-احمدی نژاد از رشد های جهشی ظرفیت تولید فولاد و کاشی سرامیک و سیمان خبر داد.
رییس جمهوری به این مساله پاسخ نگفت که چرا مثلا در صنعتی مثل کاشی و سرامیک، بزرگ ترین تولید کننده کشور تنها با ۳۰ درصد ظرفیت کار می کند. آیا سرمایه گذاری صرف برای افزایش ظرفیت تولید بدون توجه به مسایل محیط کسب و کار، تامین مواد اولیه و بازار و امکان صادرات، قابل تقدیر است یا موجب اتلاف منابع؟
۶- احمدی نژاد در دفاع از اصلاح قیمت حامل های انرژی گفت که فردی که مصرف سوختش ۵ لیتر بود چرا باید هزینه مصرف فردی را که ۵۰۰۰ لیتر سوخت صرف می کرد، پرداخت می کرد و این عادلانه نبود.
اما او به این نکته اشاره نکرد که حالا تحمل تورم نقطه ای ۴۵ درصدی از سوی همان فردی که مصرف ۵ لیتری داشت و یا همان افراد کم درآمدی که گروه هدف دولت ایشان بود، عادلانه است؟
۷- احمدی نژاد گفت:سیم کارت دومیلیون تومان بود.
ایشان اگر قیمت روز سیم کارت را سوال کنند متوجه می شوند که آن سیم کارت های ۲ میلیون تومانی این روزها نیز خیلی ارزان نشده چون در حال حاضر سیم کارت کد ۱ بیش از ۲ میلیون تومان قیمت دارد. لذا مقایسه قیمت سیم کارت اعتباری ایرانسل با سیم کارت دائمی کد ۱ همراه اول مقایسه درستی نیست.
* خبرآنلاین
انتهای پیام