صنعت بیمه و فرصت‌های پساتحریم

در این سالها که همه چیز رنگ و بوی تورم و رکود به خود گرفته و دست سرمایه گذاران به نوعی، هم از بازار داخل و هم از بازار خارج کوتاه شده بود، بیش از هر صنعتی این صنعت بیمه بود که ضربه سختی خورد و دچار یک ورشکستگی ناخواسته و رکود طولانی مدت شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبارپول(poolpress.ir)به نقل از تریبون، این شکست در سیاست های صنعت بیمه ای برخی اش به مشکلات ساختاری درون این صنعت و ساز و کار به نسبت سنتی که بیمه داران و شرکت های بیمه ای همچنان با آن کار می کنند و برخی هم وابسته به سیاست و فضای کسب و کار خارج از بیمه ای برمی‌گشت. سیاست های تحریمی اینجا نیز اثر گذاشته بود و وقتی سرمایه داران ریسک سرمایه گذاری را نمی پذیرفتند بیمه گران هم ریسک بیمه گذاری را از دست داده بودند.
از طرفی مقدار متنابهی از نقدینگی را در آن سو بلوکه شده می دیدند و حساب ها و گردش مالی و بیمه گذاری آبها و تجارت و ترانزیت را به نوعی از دست داده بودند. بازاری که هر بیمه ای را می تواند به اوج ببرد یا به چاه بنشاند.
البته مشکلات ساختاری که گریبان این صنعت را گرفته نقش پر رنگ تری داشته است و مقولات سیاسی و تحریم مثل تلنگری بود که به این مشکلات دامن زد.

ضریب نفوذ بیمه به عنوان یکی از شاخص های توسعه و ترقی صنعت بیمه
یکی از شاخص های توسعه و ترقی صنعت بیمه در هر کشور ضریب نفوذ بالای بیمه ای در جامعه است. این ضریب نفوذ را از نسبت حق بیمه تولید شده به تولید ناخالص ملی کشور محاسبه می کنند. در سالنامه آماری سازمان برنامه ریزی و توسعه بیمه مرکزی ایران آمده است که میزان افزایش ضریب نفوذ صنعت بیمه در ایران از ۱/۴ درصد تا ۱/۶ درصد تخمین زده می شود. البته این آمار باید با این توضیح همراه باشد که متوسط ضریب نفوذ بیمه در کشورهای منطقه بالاتر از ۱/۸درصد و در کشورهای پیشرفته بیش از ۸/۴ درصد است! در این میان باید پرسید که چرا نفوذ بیمه در کشور ما تا این حد پایین است؟ آیا مشکل از شرکت های بیمه و قوانین دولتی سرچشمه می گیرد یا به قول بسیاری از کارشناسان بیمه به باورها و فرهنگ مردم که جایگاه ابزار بیمه برای حفظ و حراست از جان خود و خانواده ایشان و همچنین سایر منافع مادی خویش در درجه سوم و چهارم قراردارد بازمی گردد؟ در این میان بسیاری از مسئولین معتقد بودند که با افزایش میزان خصوصی سازی شرکت های بیمه در کشور، موجب خواهد شد که شرایط این رشته از اقتصاد بهبود یابد. در تاریخ ششم شهریور ســال ۸۰ ماده واحده قانون تأســیس موسســات بیمه غیردولتی به تصویب رسید. به موجب این ماده واحده و به منظور تعمیم و گســترش صنعت بیمه در کشور، افزایش رقابت و کارآیی در بازار بیمه، افزایش رفاه عمومی و گسترش امنیت اجتماعی و اقتصادی، افزایش نقش بیمه در رشد و توسعه اقتصادی کشور، جلوگیری از ضرر و زیان جامعه با توجه به ذیل اصل ۴۴ قانون اساســی و در چارچوب ضوابط ، قلمرو و شرایط تعیین شده تاسیس موسسات بیمه غیردولتی به اشخاص داخلی داده شد. متعاقب آن براساس آئین نامه شــماره ۴۰ مصوب شورای عالی بیمه، ضوابط تاسیس موسسات بیمه غیردولتی تعیین و ابلاغ گردید و نهایتا در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲ با شروع به کار شرکت های بیمه رازی، پارسیان، کارآفرین و توسعه عملا شرکت های بیمه غیردولتی فعالیت خود را شــروع نمودند و به تبع آن در اجرای اصل ۴۴ قانون خصوصی سازی شرکت های بیمه دولتی آســیا و البرز و دانا در جهت کاهش تصدی گری دولــت در فعالیت هــای اقتصادی و مشــارکت بخش غیردولتی در اداره امــور تصدی گری اقتصادی و ایجاد انگیزه کارآفرینی، ابتکار و نوآوری ســهام شــرکت های فوق واگذار شد. در حال حاضر شرکت بیمه ایران صد درصد دولتی و کلیه سهام آن متعلق به دولت است. البته با شــروع فعالیت سایر شرکت های بیمه خصوصی به نظر می رسد بیش از ۵۰درصد سهام شرکت های بیمه در کشور متعلق به بخش خصوصی بوده و از لحاظ مدیریتی سهم بخش خصوصی به مراتب بیش از نصف آن است.

بسترهای لازم برای رشد صنعت بیمه در کشور
جدا از ساز و کار مدیریتی و ساز و کار خصوصی یا دولتی این صنعت، به دلیل نو ظهور بودن این صنعت ما سواد و فرهنگ و ساز و کار و بستر آماده و لازمی برای این جنبه از اقتصاد نداشته ایم. رشته مدیریت بیمه یکی از رشته های تازه جان گرفته در فضای دانشگاهی و آکادمیک ماست. از سوی دیگر بستر فرهنگی لازم برای اعتماد و الزام مردم به رو آوردن به بیمه را نیز نداریم. بعد از این سیلی که در استان های شمالی رخ داد. خانم دهیار یکی از روستاهای سیل زده چند ماه پیش از سیل برای بیمه حوادث منزل روستاییان اقدام می کند و هیچ کدام از روستاییان حاضر نمی شوند برای بیمه یکسال منزل خود از بلایای طبیعی پانزده هزار تومان پرداخت کنند. این دهیار با هزینه دهیاری این کار را می کند و اکنون که سیل آمده مردم آن روستا می فهمند که این هزینه اندک چقدر می توانسته زندگی آنها را بهینه تر و آرام تر سازد. وقتی ما فرهنگ بیمه گذاری و بیمه پذیری نداریم با مشکلات عدیده ای مواجه خواهیم شد. از آن سو در این شرایط سخت این صنعت هم مثل صنایع دیگر و وجوه دیگر اقتصادی با تلنگر تحریم به جد به مشکل می خورد و شاهد هستیم که برخی از شرکت ها تا مرز ورشکستگی پیش می روند. صنعت بیمه باید در شرایط جدید و اتفاقاتی که قرار است بعد از برجام بیافتد نهایت بهره مندی را ببرد.

آزادی طلب بلوکه شده صنعت بیمه
به گفته معاون اتکایی بیمه مرکزی۲۰ میلیون دلار طلب بلوکه شده صنعت بیمه بزودی آزاد می شود، و قراردادهای بیمه با اروپائیان تمدید می‌شود.
این اتفاق می تواند دارویی برای آرامش صنعت بیمه باشد. ولی فعالین این صنعت باید هر چه سریعتر سیاست های کهنه خود را اصلاح کرده و ساز و کارهای مدرنی برای فرهنگ سازی در جامعه و اصلاح امور خود بر برگزینند.
از طرفی، افزایش ضریب نفوذ بیمه در ایران نیازمند یک جهش ملی است و دولت و بخش خصوصی با تعریف های نو از فعالیت های گذشته و درس آموزی از تنگنای این سالها برجام را نقطه آغازی برای جهش خود برگزینند.

انتهای پیام