اختصاصی اخبارپول – تیغ جراحی نظام بانکی در دست کیست؟

اخبارپول – مریم ابونیا : می‌گویند هرکه بامش بیش برفش بیش‌تر!
هرکه سیطره بیشتری دارد مشکلات بیش‌تری هم دارد. اما به راستی دامنه سیطره و مشکلات بانک مرکزی و نظام بانکی کجاست؟
قصه پرغصه موسسات مالی و اعتباری غیرمجاز درحال تبدیل شدن به سوژه نخ‌نمای رسانه‌ها است و آنقدر نوشتیم وخواندیم که خودمان هم خسته شدیم اما…
اما ماجرا تمام نشد ! مثل سریال‌های ۳۰۰-۲۰۰ قسمتی آن‌ور آبی که هی کش می‌دهند و کش می‌دهند داستان را که عاقبت خسته شوی از دنبال کردن سریال و بعد داستان یک جایی تمام شود که با خودت بگویی کجای کاریم ما؟
راستی کجای کاریم؟
بیایید سریال و داستان را فراموش کنیم.
بگذارید مثال دردناک‌تری بزنم. فکر کنید خدای نکرده کمی سردرد یا دل‌درد دارید. اما آنقدر سرتان شلوغ است که وقت نمی‌کنید به پزشک مراجعه کنید. ناگهان یک روز ناچار می‌شوید که نه با پای خودتان بلکه به اجبار (و شاید با آمبولانس) راهی اورژانس بیمارستان شوید. بعد (بازهم تاکید می‌کنم خدای نکرده) پس از انجام آزمایش‌های مربوطه پزشک شما را متوجه یک توده غیرعادی در بدنتان می‌کند.
مسلما در وهله اول انکار می‌کنید حق دارید به‌هرحال شما یک انسان هستید با عواطف انسانی.
بعد به فکر درمان می‌افتید تا جانتان را حفظ کنید. ممکن است با خودتان بگویید من قوی هستم و آنقدر مثبت فکر می‌کنم تا شفا پیدا کنم و نیازی به جراحی ندارم و یا نه به سرعت جراحی را پس از پرس‌و‌جو انتخاب کنید و تصمیم بگیرید خودتان را به دست جراح بسپارید. در اینجا بازهم یک مشکل دارید. آیا شما پول یا بیمه لازم برای جراحی را دارید؟ به زبان ساده تر آیا شما زورتان به بیماری ترسناک‌تان می‌رسد؟
حال کمی به احساسات شما توجه کنیم.
از جراحی شدن می‌ترسید؟ از درمان چطور؟
با خودتان فکر می کنید خب اصلا سراغ درمان نمی‌روم و هیچ اتفاقی هم نخواهد افتاد. بعد یاد این حرف پزشکتان می‌افتید که می‌گوید این توده هر روز بزرگتر و خطرناک‌تر می شود و مدام به شما هشدار می‌دهد به فکر درمان باشید.
حال بیایید داستان موسسات غیرمجاز را در قالب همین مثال بیاوریم.
کارشناسان مرتب نسبت به فعالیت موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز و تاثیر مخرب این موسسات روی نظام بانکی و اقتصاد کشور هشدار می‌دهند. آمارهای تعجب برانگیزی منتشر می‌شود بانک مرکزی به هشدار و تهدید بسنده می‌کند اما اقدامی صورت نمی‌گیرد و غیرمجازها خیالشان راحت است با سپرده‌های سپرده گذاران تغذیه می‌شوند هرکاری بخواهند می‌کنند؛ سود بالا می‌دهند، سود بیشتر می‌گیرند و با خیالی آسوده شرکت‌های اقماری تاسیس می‌کنند .
این موسسات که خود را در قید و بند قوانین و مقررات بانک مرکزی نمی‌بینند به میل صاحبان خود رفتار می‌کنند و تیشه به ریشه نظام بانکی و اقتصاد کشور می‌زنند.

نمی‌شود ساده گذشت
چندی پیش اکبر کمیجانی قائم مقام بانک مرکزی از حدود ۹۴ هزار میلیارد تومانی که از سپرده‌های مردم را در اختیار موسسات غیرمجاز است خبر داد. این رقم ۱۵.۱ درصد از کل ۶۷۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی را در بر می‌گیرد و این رقمی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت.
خطری که این موسسات با عملکردهای غیرشفاف و نامشخص خود می‌توانند بر اقتصاد کشور بگذارند، مانند همان زخمی است که می‌تواند باعث سرطان و مرگ شود.
تکرار مکررات است شرح این درد برای نظام بانکی، پس این را کنار می‌گذاریم و فکرمان را معطوف درمان می کنیم.
واقعا درمان و جراحی چه زمانی اتفاق خواهد افتاد؟
آیا اصلا درمانی متصور است؟ آیا امیدی به درمان و حصول بهبودی هست؟
حمید تهرانفر معاون نظارتی بانک مرکزی اما به مدارا اعتقاد دارد و معتقد است بهتر است این موسسات مجوز بگیرند و بر اساس قوانین بانک مرکزی عمل کنند تا اینکه به حالت قهرآمیز با آنها برخورد شود.
معاون نظارتی بانک مرکزی چندی پیش در اظهاراتی جنجالی گفت که بانک مرکزی مسئولیتی در قبال موسسات بی‌مجوز ندارد و بار تحقیق و تشخیص مجازبودن وغیر مجاز بودن را به دوش مردم عادی گذاشت.
وی می‌گوید بانک مرکزی نه نیروی انسانی کافی به عنوان بازرس دارد و نه لزومی می‌بیند که در همه نقاط کشور حضور داشته باشد. او همچنین می‌گوید بانک مرکزی مطالب را روشن و واضح می‌بیند و فکر می‌کند دلیلی برای فعالیت این موسسات در ملاء عام وجود ندارد!
البته وی در جای دیگری از سخنان خود از نظارت استانی هم نام می برد اما پوشش این نظارتها کافی نیست. با این حال وظیفه بانک مرکزی را نه برخورد جدی که اطلاع رسانی صرف در مورد غیرمجازها می داند که متاسفانه این اطلاع رسانی هم کامل انجام نمی شود و تمام اطلاعات صرفا در سایت بانک مرکزی موجود است وآن هم مسلما در دسترس همگان نیست.
تهرانفر در جایی که معتقد است اطلاع دقیقی از فعالیت و تعداد تمامی موسسات غیر مجاز وجود ندارد از فعالیت ۷۰۰۰ موسسه مالی غیر مجاز هم خبر می دهد.
ولی اله سیف، رییس کل بانک مرکزی هم چندی پیش از وجود ۱۴ موسسه بی مجوز خبرداد که بانک مرکزی درحال منضبط کردن آنها است. وی این قول را داد که تا پایان سال تمامی این موسسات تعیین تکلیف خواهند شد که شامل اخذ مجوز یا انحلال است.
اما باید پذیرفت در این میان حتی کنارگذاشتن موسسات مالی غیرمجاز از تمامی تبلیغات تلویزیونی و رسانه ها نمی تواند موجب عدم تقاضای مردم برای سپرده‌گذاری در موسساتی شود که سودی بالاتر از بانک‌ها به آن ها می‌دهند.
گفتنی است مجلس هم در این میان به کمک نظام بانکی آمد با مصوبه هایی چون مالیات ۵۵ درصد و یا محرومیت مدیران و اعضای هیات مدیره واحدهای متخلف از فعالیت بانکی تلاش کرد سامانی به آشفته بازار تخلفات بدهد.
عزت الله یوسفیان ملا عضو ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی مجلس اما چندی پیش از انحلال یک بانک خبر داد که توسط بانک مرکزی این موضوع به سرعت تکذیب شد. روز گذشته خبرگزاری تسنیم نیز خبری را به نقل از وی منتشر کرد که ظرف روزهای آینده “آن موسسه که قبلتر گفته بودم منحل می‌شود”! اما ساعاتی بعد این موضوع به کل توسط این نماینده مجلس تکذیب شد.
حال جای سوال اینجاست که آیا خبر انحلال تکذیب شده است یا فقط مصاحبه وی با تسنیم؟
حالا دیگر درد را با تمام وجود حس کرده ایم پس بگذارید مثال دردناک خودمان را یادآوری کنم.
درمان را هم می‌شناسیم اما…
یک امای بزرگ اینجا خودنمایی می‌کند.
اما چه کسی قرار است تیغ جراحی را در دست بگیرد؟ درمان این درد در دستان شفابخش چه کسی نهفته است؟
کمی به عقب برگردیم سوالی که ممکن است یک بیمار از خودش بپرسد.
چه شد که بیمار شدم؟ چرا زودتر به فکر درمان نبودم تا بلکه اسیر تیغ جراحی نشوم.
راستی چه شد که کار نظام بانکی ما به این تخلفات آشکار وآزادانه کشید؟
حال در خبری که هفته پیش منتشر شد معاون نظارتی بانک مرکزی قول برخورد جدی می‌دهد و از ائتلاف بانک مرکزی نیروی انتظامی و دادستانی کل کشوربرای قدرت یافتن جهت مقابله با موسسات غیرمجاز سخن می‌گوید.
وی در یک مصاحبه اعلام کرده بود: “همکاران ما در نیروی انتظامی در این زمینه بسیار دقیق هستند تا جلوی مؤسسات متخلف را از یک زمانی به بعد بگیرند”
باید پرسید از یک زمانی به بعد یعنی کی؟ و اینکه تهرانفر در ادامه گفته بود: “همکاران ما در نیروی انتظامی و قوه قضائیه و از طرفی نمایندگان در کمیسیون اصل ۹۰ به این موضوع پرداخته‌اند و توافق‌نامه‌ای نوشته شد که مطمئناً با قدرت وارد بازار خواهند شد و بازار را از این همهمه نجات می‌دهند.”
این سوال مطرح می شود که مگر چقدر این موسسات قوی هستند که نیاز به تجهیز نیروی قوی است؟
به راستی قدرت این موسسات از کجا تامین می‌شود؟
انتهای پیام