شماری از مردم براین باورند که بیمه ها آنقدر کم برای هزینه های درمانی می پردازند که شاید بهتر باشد حق بیمه درمانی را پرداخت نکنیم و همان میزان اندک پول را هم از جیب بپردازیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی پول پرس به نقل از ایرنا، طبق آمارهای موجود، یک هزار و ۷۰۰ نوع خدمت درمانی تحت پوشش بیمه قرار ندارد و آنهایی هم که قرار دارند، پاسخگوی نیازهای مردم نیست.
هم اکنون ۶/۱۸ درصد هزینه های درمانی را بیمه ها، ۳/۷ درصد را بیمه های خصوصی و ۲۰ درصد را منابع دولتی می پردازند در حالیکه در دیگر کشورهای جهان دولت ها ۳۴ درصد هزینه های درمانی، بیمه ها ۲۵ درصد و بیمه های خصوصی ۱۹ درصد هزینه های درمانی مردم را می پردازند.
شاید به همین علت باشد که به گفته مسوولان وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی سالانه ۵/۷ درصد از مردم براثر هزینه های درمانی به زیر خط فقر می روند.
طبق برنامه پنجم توسعه هزینه های درمانی از جیب مردم باید به کمتر از ۳۰ درصد کاهش یابد که بسیاری از کارشناسان ذیربط تحقق این هدف را در گروی پرداخت بیشتر از سوی بیمه ها می دانند اما سازمان های بیمه گر برای پرداخت حق بیمه خدمات درمانی با مشکلاتی مواجه هستند.
معاون درمان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درباره کاهش سهم مردم از هزینه های درمانی می گوید: راهکار منطقی برای حل این مشکل این است که هرگونه رابطه مالی پزشک و بیمار قطع شود یا به حداقل ممکن برسد که رسیدن به این هدف از طریق بیمه ها ممکن است.
‘حسن امامی رضوی’ در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا، می افزاید: برای اینکه بیمه بتواند هزینه های درمانی را پرداخت کند باید از نظر مالی توانمند باشد.
وی تصریح می کند: نقش بیمه ها در بخش هزینه های سلامت فقط حدود ۱۵ درصد است یعنی خیلی در معادلات سلامت نقشی ندارد. باید ببینیم که نقص کار کجاست.
معاون وزیر بهداشت تاکید می کند: اینکه هزینه ها بیش از حد است و باید کاهش یابد درست است. بخش قابل توجهی از این اعدادی که مردم هزینه خدمات درمانی می کنند نباید هزینه شود.
امامی رضوی می افزاید: دریافت بیش از تعرفه های درمانی، نیازهای القایی غیرضروری و توجه نکردن به راهنماهای بالینی ، پرداخت های مردم را افزایش می دهد اما از سوی دیگر بیمه ها هم باید در این میان نقش داشته باشند.
وی خاطرنشان می کند: منابع بیمه ها باید کافی باشد اما دو مشکل وجود دارد. نخست آنکه بیمه ها پوشش کامل ندارند. به آن معنا که بخشی از مردم بیمه نیستند. اینجا دولت باید حمایت خود را از مردمی که توانمند نیستند، افزایش دهد.
معاون وزیر بهداشت می گوید: به جای اینکه به مردم فقط یارانه پرداخت کنیم، حق بیمه آنها را بدهیم. بطورمثال حق بیمه درمان را از محل یارانه کنار بگذاریم و افرادی غیرتوانمند را پوشش دهیم.
امامی رضوی می افزاید: مشکل دیگر در بیمه ها این است که مکانیسم پرداخت حق بیمه نیاز به اصلاح دارد . قانون برنامه پنجم توسعه، منابع بیمه تامین اجتماعی کارکنان دولت را درصدی از حقوق و دستمزد آنان تعیین کرده و طبق آن فردی که سه میلیون تومان حقوق می گیرد با فردی که یک میلیون تومان حقوق می گیرد به یک اندازه حق بیمه پرداخت می کنند.
وی ادامه می دهد: درحالیکه در جهان شعاری هست که می گوید: مشارکت در حد توان و بهره مندی در حد نیاز’ و البته عدالت در سلامت نیز همین حکم را می کند.
معاون وزیر بهداشت می گوید: این درحالی است که طبق قانون ما، منابع بیمه کافی نیست و توان حمایت کافی از مردم را ندارد . باید قانون را اصلاح کنیم و افرادی که خودشان را بیمه می کنند باید قبول کنند که اگر سطح خدمت قابل توجه و در سطح خدمت در کشورهای توسعه یافته می خواهند باید به همان اندازه حق بیمه پرداخت کنند.
وی می افزاید : ما می خواهیم خدمات تصویر برداری ام.ار.آی و سی. تی اسکن زیاد داشته باشیم و بهترین داروها را برای شیمی درمانی استفاده کنیم اما آن میزان مشارکت را نمی کنیم.
معاون وزیر بهداشت خاطرنشان می کند: در کشورهای پیشرفته مردم گاهی تا ۳۰ درصد حقوق را برای حق بیمه می پردازند اما در کشور ما این میزان حداکثر پنج درصد است که کفایت ارایه خدمات پیشرفته را نمی کند و فقط همان بیمه پایه را می پوشاند یعنی همان خدماتی که در بیمارستان های دولتی برای خدمات پایه در حال ارایه است.
امامی رضوی می افزاید: هم اکنون حق بیمه برای بیمه تکمیلی بالاتر از بیمه معمولی است اما همه مردم توان پرداخت حق بیمه تکمیلی را ندارند و نیازمندان مشکل پیدا می کنند.
به هرحال وزارت بهداشت هم اکنون ۱۴ هزار نوع محصول و خدمات را در مراکز آموزشی و درمانی به مردم ارایه می دهد که بیمه سهم اندکی از پرداخت هزینه های آنها را برعهده دارد.
طبق آخرین آمار، ۱۶.۸۳ درصد جمعیت کشور از هیچ گونه پوشش بیمه پایه برخوردار نیستند.
طبق این آمار، ۸۳ درصد مردم تحت پوشش بیمه پایه، ۵.۱۴ درصد مردم دارای دو بیمه پایه و ۱۲.۴ درصد مردم دارای بیمه مکمل هستند.
انتهای پیام