بزرگترین شرکت های جهان گرفتار بحران مالی شدند

آرش پورابراهیمی*: شرکت های بزرگ، به خصوص در اقتصادهای توسعه یافته، به سختی می‏توانند در مقابل وسوسه ورود به بازار سهام و در نتیجه بهره مندی از فرصت تامین سرمایه از بازارهای مالی مقاومت کنند. هرچند که در اقتصادهای کمتر توسعه یافته که بازارهای مالی در آن چندان توسعه نیافته اند، ورود به بازار سهم چندان اغوا کننده نیست اما ورود به بازارهای مالی بزرگ می‏تواند بخشی از توسعه یک شرکت باشد. با این حال هنوز هم مالکان از شرکت های بزرگ جهانی ترجیح می‏دهند که از عرضه سهام در بازارهای مالی اجتناب کنند و در مقابل تسلط بیشتری بر عملکرد شرکت و استراتژی های آن داشته باشند. به خصوص که صاحبان سهام معمولا به دنبال منافع کوتاه مدت هستند در حالیکه مدیران یک شرکت ممکن است ترجیح دهند که بخشی از سود کوتاه مدت را فدای توسعه شرکت و سود بلند مدت کنند، اقدامی که جف بزوس، مدیر شرکت آمازون، به آن شهره است. البته عرضه سهام در بازارهای مالی به معنی شفافیت بیشتر فرآیندهای مالی یک شرکت است و به همین خاطر برخی از صاحبان کسب و کارها نیز ترجیح می‏دهند که زمانی وارد بازار سهام شوند که شرکت آن ها آمادگی شفافیت بیشتر را داشته باشد.

تهیه فهرست دقیقی از بزرگترین شرکت های خصوصی جهان امری تقریبا غیرممکن است چرا که اطلاع چندانی در مورد درآمد دقیق این شرکت ها در دسترس نیست. مجله فوربس فهرستی از بزرگترین شرکت های خصوصی آمریکا ارایه کرده که معمولا این فهرست با فهرست بزرگترین شرکت های جهان اشتباه گرفته می‏شود. در تهیه فهرست زیر تلاش شده تا شرکت هایی معرفی شوند که علاوه بر شهرت جهانی، در زمینه ای که در آن فعال هستند نیز نقش تعیین کننده ای داشته باشند.

هرچند که در جهان توسعه یافته حضور شرکت های بزرگ در بازار سهام بسیار متدوال است اما هنوز هم برخی از شرکت های بزرگ جهان به طور خصوصی مدیریت می‏شوند، برخی از این شرکت ها در این بخش معرفی شده اند:

شرکت کارگیل

شرکت کارگیل بزرگترین شرکت خصوصی دنیا محسوب می‏شود که در بسیاری از صنایع با محوریت صنایع کشاورزی حضور دارد. این شرکت در بیش از ۶۵ کشور جهان حضور دارد و حدود ۱۴۰ هزار نفر در آن مشغول به کار هستند. درآمد شرکت کارگیل که بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار است از درآمد شرکت هایی از جمله جنرال موتورز نیز بیشتر است. شرکت کارگیل تامین کننده بخشی از مواد خوراکی مورد نیاز رستوران های زنجیره ای مک دونالد است. در سال ۲۰۱۲ خبرگزاری رویترز اعلام کرد که شرکت نفتی شل قصد دارد تا بخشی از بدهی اش به ایران را که به دلیل تحریم های مالی علیه ایران قابل پرداخت نبود از طریق محصولات کشاورزی و از طریق شرکت کارگیل به ایران پرداخت کند.

شرکت بکتل

شرکت بکتل یکی از بزرگترین و مشهورترین شرکت های ساخت و ساز در جهان است و در بسیاری از پروژه های ساخت و ساز بزرگ مانند پروژه های ساخت فرودگاه، بندر، نیروگاه، خط لوله، تونل، راه، حمل و نقل ریلی و معادن حضور دارد. ساخت فرودگاه هنگ کنگ از جمله پروژه های مشهور این شرکت است و همچنین طراحی و ساخت بیش از نیمی از نیروگاه های هسته ای که اکنون در آمریکا مشغول به کار هستند نیز بر عهده این شرکت آمریکایی بوده است. در این شرکت بیش از ۵۰ هزار نفر در حدود ۵۰ کشور جهان فعالیت می‏کنند. شرکت بکتل در سال ۱۸۹۰ و توسط یک کارگر ساده راه آهن به نام وارن بکتل بنا نهاده شد. درآمد این شرکت در سال ۲۰۱۲ نزدیک به ۴۰ میلیارد دلار بوده است.

شرکت کشتیرانی مدیترانه

شرکت حمل و نقل دریایی مدیترانه (MSC) با اینکه شرکتی نوپا محسوب می‏شود و در سال ۱۹۷۰ راه اندازی شده است اما به سرعت به یکی از بزرگترین شرکت های کشتیرانی جهان تبدیل شد به طوری که اکنون بیش از ۳۰ هزار نفر در آن مشغول به کار هستند و درآمد شرکت نیز از ۱۰ میلیارد دلار فراتر می‏رود. این شرکت که مرکز آن در سوئیس قرار دارد تقریبا هر کالایی به جز کالاهای غیرقابل بسته بندی مانند نفت و گاز را از طریق دریا جابجا می‏کند. خبرگزاری بی بی سی یک بار در توصیف دامنه فعالیت شرکت کشتیرانی مدیترانه نوشت: “به احتمال زیاد، رایانه یا تلفن همراهی که با آن اکنون وبسایت بی بی سی را می‏خوانید، صندلی ای که بر روی آن نشسته اید و لباسی که به تن کرده اید همگی توسط شرکت کشتیرانی مدیترانه حمل شده اند”.

شرکت مارس

هرچند که بخش بیشتر شهرت شرکت مارس به خاطر شکلات های تولید شده توسط این شرکت است اما محصولات شرکت مارس دامنه وسیعی از محصولات خوراکی از جمله غذای حیوانات خانگی را در بر می‏گیرد. شرکت مارس که اکنون سالانه بیش از ۳۰ میلیارد دلار درآمد دارد توسط فرانک مارس تاسیس شد. فرانک مارس شیوه تهیه آب نبات را از مادرس آموخته بود و از ۱۹ سالگی به فروش آب نبات روی آورده بود تا اینکه در سال ۱۹۱۱ کارخانه تولید آب نبات مارس را راه اندازی کرد. البته شرکت مارس ابتدا یک بار ورشکست شد تا اینکه یک دهه بعد توانست با ارایه شکلات های شیری نظر مساعد مصرف کنندگان را جلب کند و به سرعت توسعه یابد. مراکز اصلی شرکت مارس در کشورهای آمریکا و انگلستان قرار دارد و البته خانواده مارس که مالک این شرکت محسوب می‏شود تلاش زیادی در حفظ اسرار خانوادگی دارد.

انتهای پیام