ویژه‌خواری و اتاق بازرگانی

محسن بهرامی ارض اقدس* : این روزها بحث بر سر ویژه‌خواری و مبارزه با ویژه‌خواران داغ است . می‌گویند باید اتاق بازرگانی هم ردپای ویژه‌خواران را دنبال کند و در این قضیه همکاری‌هایی با دولت و قوه قضاییه داشته باشد . اما از یک زاویه دیگر هم می‌توان به این قضیه نگاه کرد .
اگر به مفهوم عام نگاه کنید هر کسی که کارت بازرگانی دریافت می‌کند عضو اتاق بازرگانی است. در میان این افراد نیز ممکن است کسانی حضور داشته باشند که مثلا ارز ارزان قیمت دریافت کرده‌اند و کالایشان را آزاد فروخته‌اند . قرار نیست هر تشکلی در این میان راسا وارد عمل شود و نسبت به شناسایی ویژه‌خواران و رانت جویان و … اقدام کند . بهتر است در این میان وظایف به درستی از یکدیگر تفکیک شود . وظیفه اتاق بازرگانی یا پارلمان بخش خصوصی فراهم کردن شرایط برای فعالان بخش خصوصی و بهبود فضای کسب و کار است و وظیفه قوه قضاییه و نهادهای نظارتی نیز جلوگیری از رانت جویی و رانت خواری و ویژه‌خواری است و در این میان نباید نهادها و بخش‌ها و تشکل‌ها در کار یکدیگر دخالت کنند . در هر جامعه‌ای ممکن است کسانی اهل سوء‌استفاده و تخلف و تقلب باشند. باید نهادهای نظارتی با هر کسی که سوء‌استفاده‌ای از موقعیت خود کرده است برخورد کنند حال چه افراد کارت بازرگانی داشته باشند، چه کارت تعاونی و چه کارت هر تشکل دیگری را. در این میان حتی ممکن است ویژه‌خوارانی نیز یافت شوند که اتفاقا به هیچ تشکل و نهادی وابسته نباشند و در هیچ کدام از این‌ها عضویت نداشته باشند اما باید ردپای آنها دنبال شود و دلایل ویژه‌خواری‌شان مشخص گردد . ایجاد تداخل در چنین فضایی می‌تواند سبب بروز فشار بر تمامی افراد شود . اگر اتاق بازرگانی بخواهد به جای پرداختن به وظیفه اصلی خود در صدد شناسایی و افشاگری و … برآید آن وقت است که دیگر نمی‌تواند به سایر کسانی که مشکلی ندارند، خدمات خود را ارائه کند . برای مبارزه با ویژه‌خواری بهترین راه آن است که هر نهاد وظیفه اصلی خود را انجام دهند و کار را به نهادهای نظارتی واگذار کند . در این میان نهادهای نظارتی می‌توانند برای تکمیل اطلاعات خود به هر تشکل و نهاد و سازمانی نیز مراجعه نمایند .
* عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی
منبع: قانون