ما و فرهنگ غلط پشت‌نویسی اسکناس‌ نو

فرنود حسنی: جنب و جوش پیدا کردن اسکناس نو دوباره آغاز شده و احتمالا شب چهارشنبه یا روز پنجشنبه از اسکناس های ۱۰۰، ۲۰۰ یا ۵۰۰ تومانی و اگر خوش شانس باشید با رقم های بالاتر از سوی دوستان سید به شما اهدا خواهد شد.

خب تا اینجای کار خیلی بد نیست اما نکته سنگین و ناراحت کننده این است که این دوستان براساس یک فرهنگ خودساخته به راحتی به خود اجازه می دهند که انواع متون تبریک خود را با ذکر نام و نام خانوادگی بر روی پول ملی که بخشی از سرمایه ملی و متعلق به تمام ملت است بنویسند. برخی هم که پیشرفته تر هستند برای خود مهری درست کرده اند و با زدن مهر اشعار یا پیام های تبریک خود را به عزیزانشان انتقال می دهند.

بزرگترین و شاید بدترین توجیه این افراد این است که این پولها برای تبرک است و قرارنیست خرج شود و گیرنده آن را لای قرآن می گذارد و این در حالی که ماهیت ماجرا اساسا اشتباه است و به غیر از غیرفرهنگی بودن، این عمل باعث راکد شدن هزاران اسکناس درلابه لای صفحات قرآن منازل می شود که به راحتی مقدار این پول در طول سالیان طولانی قابل برآورد است که البته من اعتقاد ندارم این پولها خیلی هم متبرک می شود چرا که در بسیاری از خریدها همین پولهای نوشته شده به عنوان مابقی پول به خود ما پس داده می شود.

از نظر من نوشتن هر نوع پیام تبریک و…روی اسکناس ایرانی معادل نوشتن یادگاری روی یک اثرتاریخی مانند سی و سه پل یا دیواره تخت جمشید است. تصور کنید که از دیدن متن های یادگاری بی معنی روی ابنیه تاریخی چه حس تاسف باری به شما دست می دهد! به هر حال اسکناس هم مانند یک اثرتاریخی سرمایه ملی است.

آیا اگر یک برگ اسکناس یک دلاری به ما بدهند هیچ وقت به خود اجازه می دهیم که آن را تا کنیم یا روی آن چیزی بنویسیم؟ و مقایسه کنید که با اسکناس ایرانی چه می کنیم.

امیدوارم کمی منصفانه به این مساله بی اندیشیم و خودمان زمینه کاهش ارزش پول ملی خود را بیش از پیش فراهم نکنیم. چرا که برای تولید و توزیع هر برگ اسکناس هزینه بسیاری از جیب خود ما هزینه می شود. همچنین امیدوارم بانک مرکزی هم این عادت توزیع اسکناس نو را در آستانه اعیاد ملی و مذهبی کنار بگذارد و مردم را به استفاده از کارتهای هدیه الکترونیکی تشویق کند که هم خیر دنیا دارد و هم آخرت…

انتهای پیام