تداوم کاهش قیمت ارز در بازار میتواند دولت را با مشکل کسری بودجه روبهرو کند.
به گزارش پول پرس، محمد حسین برخوردار ، رئیس مجمع عالی واردات اتاق بازرگانی تهران به قانون، افزود: درآمدها و ارز مورد نیاز دولت از چند راه تامین میشود. اول فروش نفت، دوم واگذاری داراییها مانند املاک و فروش داخلی بنزین و گازوییل و… و سوم از طریق صادرات غیرنفتی. وی گفت: در شرایط فعلی حجم واردات کالا به کشور ۱۰ میلیارد دلار بیشتر از صادرات است. به این ترتیب واردکنندگان بخشی از ارز وارد شده به کشور را مورد استفاده قرار میدهند و با محدودیتی که در فروش نفت رخ داده است دولت درآمد ارزی کمیبرای تبدیل به ریال و تامین بودجه مورد نیاز خود در دست خواهد داشت. عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی گفت: به هر حال باید توجه کرد که دولت یازدهم با بودجه ای از قبل تصویب شده، باید کشور را اداره کند.در این بودجه تاکید شده بود نرخ حاملهای انرژی افزایش یابد. بعد ما میبینیم که نرخ حاملها را دولت اضافه نمیکند ، از سوی دیگر باید همچنان یارانه پرداخت کند. خب در این وضعیت کاهش بیش از این قیمت دلار هم میتواند سبب شود دولت با کسری بودجه روبهرو شود و برای تامین آن دست به انتشار اسکناس بزند که بار تورمیبه همراه خواهد داشت. وی در پاسخ به این سوال که مگر بودجه با دلار ۲۴۴۸ تومان بسته نشده است و در این حالت چرا باید دولت نگران کاهش نرخ دلار به زیر سه هزار تومان باشد، گفت: به هر حال در صورتی دولت میتواند از این مابهالتفاوت چشم بپوشد که صادرات غیرنفتی محقق شود. وی گفت: چشم دولت هنوز به همین مابهالتفاوت است.
رئیس کمیسیون واردات و صادرات اتاق بازرگانی تهران در جواب این پرسش که قیمت مطلوب دولت برای هر دلار به نظر شما چقدر است، گفت: فکر میکنم نرخ مطلوب دولت سه هزار تومان باشد. وی گفت: ساختارهای اقتصادی در شرایط کنونی سبب شده است دولت نتواند به کاهش نرخ ارز راضی شود.بررسیها نشان میدهد صادرات غیر نفتی ما امسال در حدود ۴۰ میلیارد دلار خواهد بود و حجم واردات نیز به ۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید.میبینید با این وضعیت و محدودیت صادرات نفتی قیمت نمیتواند بیش از این کاهش یابد.
برخوردار با اشاره به اینکه آن قدر نرخ تورم و حجم نقدینگی در ایران بالاست که هر لحظه باید منتظر اتفاقی در بازار ارز بود، گفت: دولت باید با تمهیداتی بتواند دلارها را از دست مردم و انبارهای خانگی خارج کرده و به بازار برگرداند. وی گفت: همین حالا در سه ماه اخیر میبینید عطش مردم عادی برای خرید دلار و سایرارزهای خارجی کاهش یافته است. این نشانه خوبی است. حالا اگر دولت بیاید و با اتخاذ تدابیری اعتماد مردم را جلب کند تا ارزهایشان را در بانکها سپردهگذاری کنند چه خواهد شد. این اسکناسها میتواند به تولید اختصاص یابد و از یک سو چرخ مملکت را به حرکت درآورد و از سوی دیگر مردم نیز از گذاشتن آنها در بانکها منتفع شوند.حالا این اعتماد چگونه ایجاد میشود ؟ دولت یا باید پرداخت ارزی را به مردم تعهد کند یا اینکه بیاید و معادل ریالی را با سود معقول به مردم پرداخت کند.در این حالت پولها در بانک جمع میشود و به جای اینکه هر روز به بازار ارز و مسکن و طلا و حتی کالاهای اساسی حمله کند تا بلکه سودی را نصیب خود کند، در تولید وارد میشود. وی در توضیح این مطلب افزود: پولی که وارد بخش تولید میشود دو بار در اقتصاد گردش مییابد اما پولی که وارد بخش تجارت شود تا چهار بار هم به گردش در میآید و این به معنای افزایش تورم و نقدینگی است چرا که بخش تجاری و دلالی در ایران بسیار چاقتر از بخش تولید است. وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: افزایش نرخ دلار به دلیل کاهش حجم صادرات نفت رخ داده است و اگر حجم صادرات به روال قبل برگردد باید انتظار کاهش نرخ دلار و بازگشتن به خانه اول را داشت. این یعنی وابستگی صرف به نفت. بهتر است از فرصتی که ایجاد شده است برای تغییر ساختار اقتصاد ایران استفاده شود.به این ترتیب که به جای آن که پول حاصل از صادرات را به اقتصاد تزریق کنیم تا اقتصاد دچار بیماری هلندی و. .. شود، بیاییم پول حاصل از نفت را در صندوق ذخیره ارزی یا صندوق توسعه ملی یا هر صندوق دیگری با این مکانیزم بگذاریم تا آیندگان بتوانند از آن استفاده کنند. نه اینکه پول نفت را که ثروتی بین نسلی است برای پرداخت یارانه مستقیم و واردات کالاهای مصرفی و… هزینه کنیم.
وی گفت: باید به یک واقعیت مهم توجه داشت.در حالی واردات ما با دلار ۱۲۲۴ تومان صورت میگرفت که هزینه تولید برای کارخانه داخلی بر مبنای دلار ۳ هزار تومان بود. معنای این فاصله چیست؟ معنایش این است که ما واردات را ارزان وصادرات را گران کرده بودیم. با پول نفت به طور مصنوعی کالا را وارد بازار میکردیم و نمیگذاشتیم تولید در کشور پا بگیرد. حالا نیز باید با اتخاذ تدابیری مانع از تاثیرگذاری دوباره نفت بر اقتصاد شد.
انتهای پیام