دکتر محمود ترابیان*: در دنیای امروز، پدیدهای با عنوان« سرعت»، جزء لاینفک فعالیت در عرصههای گوناگون است که در این میان، عرصه «ارتباطات» بهدلیل ویژگیها و جوهره ذاتی، بیشترین تأثیر را از این پدیده دریافت نموده است.
در دنیای امروز، پدیدهای با عنوان« سرعت»، جزء لاینفک فعالیت در عرصههای گوناگون است که در این میان، عرصه «ارتباطات» بهدلیل ویژگیها و جوهره ذاتی، بیشترین تأثیر را از این پدیده دریافت نموده است. از اینرو، با توجه به ویژگیهای عصر جدید همچون سرعتِ انتقال اطلاعات و بهتبع آن تغییرات سریع، پویایی و تحولات مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از یک سو و کمرنگشدن محدودیت زمان و مکان در امر اطلاعرسانی از سویی دیگر، «توسعه و هوشمندسازی روابطعمومی»، بیش از هر زمان دیگری ضروری بهنظر میرسد.
بدیهی است که گام نخست جهت دستیابی به این مهم، شناخت مصادیق و معیارهای هوشمندسازی و عملکرد حرفهای «روابطعمومی هوشمند» خواهد بود.
طی سالهای اخیر بهکارگیری ابزار و امکانات نوین، تحولات عظیمی را در حوزه روابطعمومی بهوجود آورده که «اینترنت» از جمله مهمترین و بنیادیترین ابزاری است که در اختیار روابطعمومیها قرار گرفته است. امروزه با بهرهگیری از ظرفیت نامحدود اینترنت، محدودیت زمان و مرزهای جغرافیایی کمرنگ شده تا آنجا که میتوان هر رویدادی را به محض وقوع، در هر سطحی از جامعه منتشر کرد. همین امر ضرورت پیشبینی و فعالیت «روابطعمومی الکترونیک» را در ساختارهای سازمانی آشکار میسازد.
اگرچه پیش از این حجم بالای اطلاعات از جمله شاخصههای قدرت در هر مجموعهای بهشمار میآمد؛ ولی امروزه متخصصان بر این باورند که شیوه مدیریت اطلاعات به مراتب از اهمیّت بیشتری برخوردار است. چرا که با حضور فنآوری نوین اطلاعات و ارتباطات، مدیریت جدید ایجاب میکند؛ «اشتراک هدفمند اطلاعاتِ» سازمان با تمامی مخاطبان درون و برون سازمانی و امکان دسترسی هرچه بیشتر مشتریان به این اطلاعات، بهعنوان دو ویژگی ممتاز روابطعمومی هوشمند مورد توجه قرار گیرد.
بنابراین سازمانی که قادر به پردازش اطلاعات نبوده و تنها به حفظ و مالکیت اطلاعات اکتفا نماید؛ سازمان موفق و کارآمدی بهشمار نمیآید؛ بلکه این چرخش هوشمندانه اطلاعات، میزان دسترسی مخاطبان به آن و به اشتراک گذاردن اطلاعات سازمان در راستای دستیابی به اهداف سازمانی است که به پیشرفت و توانمندی سازمان متنج خواهد شد.
از سوی دیگر نقش مؤثر «شبکههای اجتماعی مجازی» را در پایهریزی اصل اشتراکگذاری هوشمند اطلاعات، نمیتوان نادیده گرفت. ظهور و استفاده از ظرفیتهای شبکههای مجازی و نمود آن در تمامی فعالیتهای انسان قرن جدید، نقش بیبدیلی در ارتقای جایگاه و کیفیت عملکرد روابطعمومیها در ایران و سیر آنها بهسوی وضعیت هوشمند داشته است. تا آنجا که صاحبنظران معتقدند که هر اندازه محیط و مخاطبان سازمان از طریق تعامل با شبکههای مجازی هوشمندتر شوند، ضرورت هوشمند شدن روابطعمومیهای سازمانها و مخاطبان آنها بیشتر احساس خواهد شد.
در همین راستا میتوان گفت که علیرغم وجود برخی موانع و محدودیتهای تکنولوژیکی و بعضا زیرساختی در ایران، روابطعمومیها میتوانند به مدد ویژگیها و قابلیتهای شبکههای اجتماعی مجازی در سامانههای آنلاین، رایانهای و موبایلی خود، مدلی بومی از روابطعمومی هوشمند را در سازمان خود پیادهسازی کنند.
روند طبیعی حرکت روابطعمومیها به سمت استفاده از ابزارها و فنآوری نوین است و روابطعمومی مبتنی بر فنآوری اطلاعات و ارتباطات نیز نیاز ضروری هر سازمانی می باشد؛ چراکه با توسعه فنآوری نوین اطلاعات و سرعت ناشی از آن، نیاز به اطلاعرسانی سریع، دقیق و کمهزینه در هر سازمانِ بهروزی، کاملا ملموس خواهد بود. از سوی دیگر رابطه بین سازمانها و روابطعمومیها نیز یک رابطه دوسویه است؛ بدان معنا که یک سازمان کارآمد و بهروز برای توسعه و تثبیت خود نیازمند روابطعمومی الکترونیک است و روابطعمومی مبتنی بر فنآوری نوین ارتباطات نیز تنها در بستر یک سازمان الکترونیک شکل میگیرد.
بدینترتیب، با استفاده بهینه از این ویژگی، جایگاه روابطعمومی بهعنوان یک واحد فراسازمانی در کنار مدیریت و تأمینکننده و حمایتگر نظام اطلاعاتی سازمان خواهد بود و «هوشمندی روابطعمومیها» نیز در گرو بهرهگیری از فنآوری نوین، تجزیه و تحلیل اطلاعات در راستای برقراری تعاملی پویا و سازنده با مخاطبان درون و برون سازمانی خواهد بود. چنانکه گفته میشود: روابطعمومی هوشمند، سرمایه هوشمند سازمان بوده و ارزندهترین دستاورد آن نیز سرمایهای اجتماعی خواهد بود.
*مدیر امور روابطعمومی و اطلاعرسانی بانک آینده
انتهای پیام