امید اقتصادی کشور کاذب نیست

مهدی تقوی*: در سال‌های اخیر، وضعیت اقتصاد کشور به شدت بحرانی شده و مشکلات اقتصادی از هر سو به خانواده‌ها فشار آورده است. باید گفت که فقط بخشی از این مشکلات به‌خاطر اعمال تحریم‌های مختلف علیه ایران بوده و بخش دیگر آن به دلیل سیاست‌های غلط در پیش گرفته‌شده توسط دولت قبلی به‌وجودآمده است. اجرای طرح‌هایی چون طرح هدفمندی یارانه‌ها ضربه بزرگی به اقتصاد کشور وارد کرد و به مشکلات ناشی از تحریم دامن زد. همه این مسائل موجب شده است که دولتمردان ما به فکر تعامل با غرب بیفتند.

در دوره اول ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد و قبل از اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها، دلار ۱۲۵۰ تومان بود؛ اما حالا همین که دلار به زیر ۳۰۰۰ تومان رسیده است، مردم این‌قدر خوشحالی می‌کنند. مردم ما متوجه شده‌اند که بخش اعظم تورم و بیکاری به‌خاطر همین افزایش قیمت دلار است. با افزایش دلار، واردات گران‌تر می‌شود. اوضاع صنعت و کشاورزی کشور هم که خراب است؛ بنابراین چاره‌ای نداریم جز این‌که کالاهای مورد نیاز خود را وارد کنیم. همین ‌گران شدن واردات، به تورم دامن می‌زند و ما را دچار رکود تورمی می‌کند. اگر تحریم‌ها کمی کنار برود و ما بتوانیم نفت خود را جز هند به کشورهای دیگر هم بفروشیم و به جای دریافت روپیه، کالاهای مورد نیاز خود را از طریق دلار وارد کنیم، بخش اعظم مشکلات ما حل می‌شود. به این ترتیب، با افزایش واردات، عرضه کالا زیادتر می‌شود و تورم تا حدی از بین می‌رود. از سوی دیگر می‌توانیم دلارهای حاصل از فروش نفت را خرج صنعت کنیم و با وارد کردن ماشین‌آلات مورد نیاز بخش صنعت، ماشین‌آلات مستهلک و فرسوده را کنار بگذاریم و تولید داخلی را بالاتر ببریم. به این ترتیب باز هم با افزایش عرضه، قیمت‌ها پایین‌تر می‌آید و تورم به تدریج سیر نزولی به خود می‌گیرد. هرچند وضعیت شاخص‌های اقتصادی اصلا خوب نیست و نرخ بیکاری، تورم و رشد اقتصادی وضعیت بسیار نامناسبی را نشان می‌دهد، اما در حال حاضر روحیه اقتصاد کشور بحق، خوب است. از آنجا که سیاسیون ما احساس می‌کردند که این اوضاع بد اقتصادی می‌تواند عواقب اجتماعی داشته باشد، بنابراین دست آقای روحانی را برای انجام مذاکرات بازگذاشتند و اختیارات کافی را به او اعطا کردند. این امیدواری ایجادشده در حوزه اقتصاد، کاذب نیست و شرایط به سمت خوب شدن پیش می‌رود. البته باید در نظر داشت که با برطرف شدن تحریم‌ها بلافاصله به وضعیت اول بازنخواهیم گشت و نمی‌توانیم به سرعت تمامی بازارهای قبلی را پس بگیریم؛ زیرا همان‌طور که می‌دانیم، ساختن همیشه بیشتر از خراب کردن زمان می‌برد. بنابراین نباید به دنبال تغییر ناگهانی اوضاع بود. شرایطی که به سمت آن پیش می‌رویم، به تدریج فشارهای اقتصادی را کم می‌کند و مردم به این مساله باور دارند؛ بنابراین بحق امیدوارند. همین امیدواری باعث شده است که مردم دلارهای احتکار شده خود را بفروشند و به کاهش قیمت دلار کمک کنند. مردم ما در انتظار روزهایی نشسته‌اند که دوباره به دوران دلار ۱۲۵۰ تومانی برگردیم.
منبع : بهار