یک تحلیلگر اقتصادی، ساختمان میرداماد را در حکم یک ویرانه عنوان کرد و گفت: قبول ریاست بانک مرکزی به معنای ایثارگری محض است.
به گزارش پول پرس، غلامرضا کیامهر تحلیلگر مسائل اقتصادی طی گفتگویی با موج، ضمن اعلام آنکه، بانک مرکزی به جا مانده از دوران محمود بهمنی، به شدت نیاز به تعمیر اساسی دارد، تاکید کرد: ویرانه بانک مرکزی برای بازسازی خود به معمار شایسته ای نیازمند است.
وی ضمن بیان این نکته که، از صدر تا ذیل بانک مرکزی نیازمند بازسازی ساختاری و محتوایی است، گفت: اولویت اول باید بازگرداندن اعتبار به بانک مرکزی باشد چرا که در چند سال گذشته، عملکرد نامناسب مدیریتی، موجبات اعتبار زدایی از بانک مرکزی را فراهم آورده است.
بانک مرکزی در دوران بهمنی، نقش قُلک را بازی کرد
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر این نکته که بانک مرکزی باید در اجرای سیاست های پولی استقلال عمل داشته باشد، گفت: بانک مرکزی در همه جای دنیا از استقلال عمل در برابر دولت ها برخوردار است نه خودمختاری.
او ضمن بیان این مطلب که، در دوران ریاست بهمنی، بانک مرکزی نقشی فراتر از یک قلک پس انداز را برای دولت بازی نکرد، تصریح کرد: بانک مرکزی نباید به قلک پس انداز دولت ها تبدیل شود که هر وقت دولت ها دچار کسری بودجه شدند به سراغ این قلک بیایند.
بانک مرکزی استقلال لفظی هم نداشت
کیامهر متذکر شد: در کمال تاسف باید گفت که بانک مرکزی در زمان ریاست بهمنی از حداقل استقلال حتی در لفظ برخوردار نبود. انتظار طبیعی آن بود که در این سالها یک بار هم که شده، بهمنی در مصاحبه های مطبوعاتی خود بر ضرورت استقلال بانک مرکزی در برابر دولت کلامی به زبان بیاورد اما هیچوقت این اتفاق نیفتاد.
وی خاطر نشان کرد: بانک مرکزی در سال های گذشته از ثبات رای و سیاست گذاری لازم برخوردار نبوده و کاملا انفعالی رفتار کرده است تا جایی که متناسب با منحنی های عملکرد مالی دولت اظهار نظر نموده است.
تصمیمات خلق الساعه در دوران مدیریت بهمنی
این کارشناس بازار پول و سرمایه، به افزایش نرخ تورم و کاهش شدید ارزش پول ملی کشور اشاره کرد و گفت: تصمیم گیری های خلق الساعه در طی سالهایی که بهمنی بر بانک مرکزی ریاست می کرد، موجب شد تا جایگاه بانک مرکزی به شدت تنزل یابد.
وی در ادامه وضعیت نامطلوب بازار ارز کشور را مورد اشاره قرار داد و ضمن بیان این نکته که، اقتصاد کشور ما به شدت به اقتصادی ارز محور تبدیل شده است، گفت: نرخ ارز کشور یک شبه ارز سه برابر می شود و در سالی که به نام تولید ملی نامگذار شده است، بلایی بر سر بخش تولید کشور می آید که آن سرش ناپیداست و با این اوصاف باید گفت که بانک مرکزی در سال های گذشته به هیچ وجه کارنامه مناسبی از خود نشان نداده است.
بانکها در دید بانک مرکزی “دلالان چهارراه استانبول” بودند
این تحلیلگر اقتصادی در بخش دیگری از این گفتگوی به برداشت شبانه بانک مرکزی از حساب بانک های خصوصی نیز اشاره کرد و افزود: بانک مرکزی در دوران ریاست بهمنی، به بهانه اینکه بانکها ارز دریافتی از بانک مرکزی را در بازار آزاد به فروش رساندند، بدون اطلاع قبلی عملی شبیه به شبیخون زدن را انجام داد و بانکها را متهم به سوداگر و دلالی کرد. در واقع رفتار بانک مرکزی با بانکها شبیه به رفتاری بود که با دلالان خیابان فردوسی انجام می شود.
او در ادامه گفت: اکنون که ضربات یکی پس از دیگری بر نظام بانکی کشور وارد شده است، این نظام نیاز به تعمیر و بازسازی دارد و کسی می تواند این بازسازی را انجام دهد که خودش در نظام بانکی این مملکت سالیان دراز تجربه اندوزی کرده باشد و با ضربان قلب بانکهای کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی بزرگ شده باشد.
سیف معماری شایسته برای بانک مرکزی
وی در میان گزینه های مطرح برای ریاست بانک مرکزی، دکتر “ولی اله سیف” را شایسته ترین چهره برای تصدی این پست معرفی کرد و گفت: دکتر سیف علاوه بر اینکه از دانش بانکی در حد اعلای خود برخوردار است، سالیان دراز در بانک های دولتی، خصوصی و بین المللی تجربه اندوزی نموده و به لحاظ شخصیتی کاملا به انضباط مالی پای بند است. ایشان درک بالای از مسائل اقتصادی کشور دارد و به جرات می توان گفت که او در میان مدیران نظام بانکی کشور تا جایی درخشیده که به سوپراستار بانکی کشور تبدیل شده است.
سیف سوپراستار نظام بانکی کشور است
کیامهر همچنین دکتر ولی اله سیف را چهره کاملا موجهی در نظام بین المللی بانکی و ارتباطات بانکی جهانی عنوان کرد و گفت: هم اکنون که در شرایط تحریمی به سر می بریم، باید کسی سکان بانک مرکزی را در دست گیرد که چهره مقبولی از لحاظ بین المللی باشد.
وی در پایان این گفتگو گفت: در شرایط کنونی، قبول این سمت قطعا فداکاری و ایثارگری بزرگی می خواهد و آرزو می کنم که در دولت تدبیر و امید دیگر بانک مرکزی قلک پس انداز دولت نباشد و اجازه داده شود که بانک مرکزی نقش محوری خود را در سامان بخشیدن به اقتصاد کشور ایفا کند.
انتهای پیام