برند قهرمانی چند؟

در دنیای فراتر از باورهای عامیانه، دنیای واقعی وجود دارد که ما از آن دنیای بیگانگان نام می بریم ولی در عمل آنچه که برای ما پولساز است از آنان استفاده می کنیم.
استفاده از اصطلاح برند برای آنکه یک همایش شکل بگیرد کافی نیست، ولی با زرق و برق تماشاچیان باور کردند که کاری در این باره انجام شده بود، ولی آیا اینگونه است ؟
جمله ای معروف است که می گوید ما قبل از آنکه راه درست استفاده کردن را یاد بگیریم باید فرهنگ آن را پیدا کنیم نه آنکه با شعار های پوچ و خالی، به این عمل ما نشان قهرمان صنعت بدهند.
آیا در واقع ما به جستجوی حقیقت فعالان اقتصادی و صاحبان اصلی آن رفته ایم؟ آیا تمام صنعت ما همین ۱۰۰ شرکت که با پرداخت هزینه نام آور شدند هستند ؟ پس این همه شهرک های صنعتی ، این همه شرکت های مختلف تولیدی در کجا قرار دارند ؟ معیار سنجش برای معرفی این برندها چه بود ؟ چه مرجع ای آن را تدوین نموده ؟ چه پارامتر های علمی در آن وجود دارد ؟ چرا در این نشست ۱۰۰۰ نفری مهمان دعوت شده کسی سوال نمی کند که از کجا و برای چی این هزینه انجام شد ؟ چرا حامیان این همایش فقط جهت تبلیغ خود در این نشست حضور داشتند ؟
باید برای قهرمان شدن منتظر دیدگاه مردم و صاحب نظران باشیم نه همایش و کنفرانس.مدیر قهرمان نیازمند قهرمانانه زیستن و قهرمانانه فکر کردن است.
” اسیو جابز ” را خداوند بزرگ بیامرزد که در هیچ نشستی درهیچ همایشی نگفت من قهرمانم! ولی در عمل کاری کرد که بسیاری از افراد بنام که در این همایش شرکت کرده بودند در دستانشان گوشی های شرکت اسیو جابز را بدون هیچ برند سازی که از طرف آن و گرفتن جایزه قهرمان برند سازی با مبلغ هفت هشت میلیونی ، استفاده می کردند.
حتی مجری کفش موزی، چتر بدست گوشی ساخت همان کارخانه را استفاده می کرد و در صحنه ای به لحاظ گرفتن عکس سلفی از خود با پس زمینه جمعیت حاضر در صحنه از آن استفاده نمود .
آیا مشکل صنعت ما این است ، ما قهرمان صنعتی می خواهیم ؟ خیلی از کارخانجات برای حیات خود با دست و پنجه نرم کردن با مشکلات می گذارند ولی تعدادی برای آنکه خود را در عرصه صنعت به عنوان برتر معرفی بشوند حاضرند چندین میلیون هزینه کنند تا مطرح شوند . برند این نیست که آن را با پرداخت مبلغی بدست بیاوریم بلکه عمل ما ثابت می کند که ما در عرصه واقعی چه کردیم .
قهرمان واقعی بدون هیچ سر و صدا کار خود را می کند و با مطرح شدن محصول و یا ایده اش همگان به سراغش می روند نه اینکه وی به سراغ دیگران برود!
آیا روزنامه که در این همایش خود را به عنوان برند برتر معرفی می کند چه عملی را در چند سال فعالیت خود صورت داده است ؟ شرکتهای تولیدی دیگر که بیشتر در عمل شرکت های مونتاژ کار باید نام برد در صنعت چه کردند و در بازارهای جهانی برای حفظ هویت و کیفیت خود چه کرده ایم ؟
چرا در بسیاری از صحبتهای انجام شده نمونه های خارجی را عنوان می کنیم چرا نامهای گمنام که در این خاک و بوم تلاش شبانه روزی خود را گذاشتن تا ما به آسایش برسیم را نمی بینیم ؟
این همایش ها ما را یاد آن مثل معروف؛ ” خود گویی و خندی، عجب مرد هنرمندی ” می ندازد!
منبع: اخبار بانک