وزیر آموزش و پرورش از نبود مشکل جدی برای سال تحصیلی جدید خبر داد.
خبری که خیلی امیدوارکننده بود چراکه خیالمان راحت میشد حدود ۱۲میلیون دانشآموزی که قرار است امسال به مدرسه بروند، میتوانند بیهیچ دغدغه خاصی درس بخوانند. این در حالی است که مدام خبرهای مدارس فرسوده، کلاسهایی که با بخاری نفتی گرم میشوند، مدارس کپری هرچند به تعداد کم، کلاسهای دو شیفته و… به گوش میرسد. یکی، دو سالی میشود که مرتضی رییسی، معاون عمرانی وزیر و رییس سازمان نوسازی مدارس کشور از وجود ۱۳۰هزار کلاس درس نیازمند سیستم گرمایشی مناسب خبر میدهد. همه اینها را که کنار بگذاریم مشکل تامین کلاس درس در شهرهای جدید و طرحهای مسکن مهر نیز چالش جدیدی است که آموزش و پرورش با آن روبهروست.
حالا هم اسفندیار چهاربند، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران از بحران جدی پایتخت برای تامین فضای آموزشی خبر داده است.
کاهش ۶میلیونی دانشآموزان
باوجود آنکه در یکی، دو دهه اخیر، خیران نقش پررنگی در مدرسهسازی داشتهاند و از طرفی تعداد دانشآموزان کشور از حدود ۱۸میلیون به حدود ۱۲میلیون نفر کاهش یافته است اما همچنان سیستم آموزشی کشور مشکلات زیادی دارد و معلوم نیست چه زمانی قرار است آغاز مهر با کمترین دغدغه همراه باشد. ۱۷۰مدارس استیجاری چالش دیگری است که هر سال خانوادههای دانشآموزانی که در این مدارس تحصیل میکنند را نگران میکند. موضوع وقتی نگرانکنندهتر میشود که بدانیم از ۱۷۰ مدرسه استیجاری تهران، ۴۰ مدرسه حکم قلع و قمع و تخلیه دارند.
تنها خبر خوشی که میتوان به آن امیدوار بود این است که معاونت حقوقی وزارت آموزش و پرورش با مالکان این مدارس توافق کرده تا حکم قلع و قمع آنها برای امسال اجرایی نشود.
از طرف دیگر ۵هزار کلاس نیازمند مقاومسازی در تهران وجود دارد که باید هرچه سریعتر بازسازی شوند.
پول تعمیر و ساختوساز نیست
اما چطور میتوان با بودجهیی که به گفته وزیر آموزش و پرورش ۹۰درصد آن به پرداخت حقوق پرسنل و سایر هزینهها اختصاص مییابد، به فکر اجرای طرحهای عمرانی بود؟ چطور میتوان با ۳۰۰میلیارد تومان کیفیت بخشی آموزش و پرورش را روبه راه کرد؟
گفته میشود از یک میلیون نیروی آموزش و پرورش ۲۰۰ هزارنفر تعدیل شدهاند تا بتوان از این طریق افزایش حقوق سایر نیروها را تامین کرد اما همچنان قسمت بودجه صرف حقوق و مزایا میشود.
حالا تهران به شهری تبدیل شده که بعد از فقر فضای سبز و خیلی چیزهای دیگر، از فقر فضاهای آموزشی هم رنج میبرد و درحالی که نیازمند ۱۵۰۰ هکتار فضای آموزشی است تنها، ۷۵۰ هکتار فضای آموزشی دارد یعنی با کمبود ۵۰درصدی مواجهیم. اما امسال هم مدارس باز میشوند و بعد از یکی، دو ماه تمام این نداشتهها فراموش میشود، امسال که گذشت اما ای کاش از حالا برای سال تحصیلی آینده فکری شود تا دوباره خبرهای تکراری نشنویم.
منبع: روزنامه تعادل