ادریس هیئتی*
وقتی در تبلیغات فروش اوراق مشارکت و یا بعضی فعالیت های دیگر از عدم پرداخت مالیات سخن به میان می آید و عدم پرداخت مالیات براییک فعال اقتصادی به عنوان مزیت تلقی می شود آیا انتظار داریم مخاطبان این نوع تبلیغات و اطلاع رسانی در سطح جامعه برای پرداختن مالیات احترام قائل باشند.
این نکته چند سال پیشدر نقد تبلیغات صدا وسیما برای اوراق مشارکت نوشته شد اما اعتنا نشد چراکه گویا در صداوسیما مفهوم درستی از اقتصاد اسلامی و اقتصاد مولد تبیین نشده است، درنتیجه برنامه سازان رادیویی و تلویزیونی کشور صرفا محدودیت های اقتصادی را به ربایصریح ومبادله ابزارالات معصیت دار مانند قمار، مشروب و مواد مخدر می دانند.
بر همین اساس به نظر می رسد بسیاری از مطالبی که به عنوان مطالب مفید اقتصادی در برنامه ها می گنجاند با موازین علم اقتصاد ممیزی نمی شود.
از جمله مصادیق این وضعیت را دیروز شاهد بودیم؛ ساعت ۱۰ صبح در برنامه ای که با محتوای بورس تهیه و پخش می شود، گوینده با هیجان خاصی اعلام می کند که “آیا می دانید ۶ نفر از ۹ نفر سرمایه داران اول دنیا از طریق بورس دارایی های خود را چند برابر کرده اند.”
این بدان معنا است که از نظر سازندگان این برنامه ، چند برابر کردن دارایی ها یک هدف معقول اقتصادی است و کسانی که به دنبال فعالیت اقتصادی می روند باید در ایده آلهای سرمایه گذاری و فعالیت های اقتصادی چنین هدفی را دنبال کنند.
شاید در پاسخ و توضیح مطلب گفته شود که فرصت های موجود سرمایه گذاری درکشور صاحبان نقدینگی را به چنین الگوهایی عادت داده است و ما باید متناسب با ذوق و سلیقه مخاطبان برنامه سازی کنیم؛ امااین استدلال همان قدر صحیح است که بخواهید افراط گری های غریزی را ملاک تعلیم و تربیت قرار دهید.
آیا واقعا برنامه سازان اقتصادی صدا وسیما نمی دانند که از زمان پذیرش تعامل بین فرهنگ و اقتصاد توسط اقتصاددانان، بیش از سه دهه گذشته است و یا می دانند ولی به ظرایف و موازین فرهنگی اقتصاد سالم آشنایی و تسلط ندارند.
لابد در صداوسیما کسی نیست که بداند آدام اسمیت به عنوان پایه گذار علم اقتصاد، خود استاد اخلاق اجتماعی در انگلستان بود واساسا کتاب “ثروت ملل” را برای تنظیم روابط مالی و معیشتی جامعه و دولت به عنوان شعبه ای از اخلاق اجتماعی نوشت.
شاید در بخش های اقتصادی صداو سیما کسی نمی داند که چند برابر کردن دارایی نه یک فضیلت اقتصادی، بلکه یک حرص سوداگرانه و مذموم در بین همه نحله های اقتصادی معتبر و شناخته شده است. . اگر چنین است ، صدا و سیما با توان بالقوه تاثیر گذاری اجتماعی و فرهنگی بر مردم ، باید به طور چدی به دنبال تعاریف و معیارهای روشنی برای فرهنگ ورفتار های اقتصادی باشد.
بدیهی است آنچه که در بالا گفته شد بدین معنی نیست که ما برای اصلاح و فرهنگ سازی اقتصادی، به جای ادبیات اقتصادی، به وعظ و خطابه های اخلاقی بپردازیم و دوزخ و فردوس را ضامن مدل های اقتصادی کنیم. بلکه در همین ادبیات اقتصاد جاری در سطح دنیا ، مزیت هایی مانند ثبات و امنیت سرمایه، بازده مناسب رشد و توسعه، اعتبار اجتماعی و مالی، دست یابی به فرصت های ویژه را می توان به عنوان مزیت هاییک کار اقتصادی معرفی کرد.
*منبع: عصر اقتصاد
انتهای پیام