احمد پورفلاح*: کاهش تورم به مراتب راحتتر از رفع رکود است. وقتی گردش نقدینگی را به حداقل میرسانید و چاپ پول را از دستور کار خارج میکنید، عرضه محصول کم شده و طبعا محصولات با نرخ پایینتر به بازار عرضه میشود که به معنای کنترل تورم است.
تورم پایین اگرچه دستاورد مهمی محسوب میشود ولی زمانی میتواند یک اتفاق خوب برای اقتصاد به شمار آید که گردش پول هم در کشور وجود داشته، نیروی بیکار نداشته باشیم و فضای کسب و کار رونق داشته باشد. بر این اساس میتوان گفت صرف نگاه به کاهش تورم افتخار نیست و مهمتر از کنترل تورم آن است که رشد قیمتها در نقطهای قرار گیرد که بازار بیپول نشود.
اخیرا ملاحظه میشود بین صاحبنظران دو دستگی وجود دارد. عدهای به دنبال کاهش نرخ تورم و برخی ایجاد رونق هستند اما این دو سیاست هیچ یک به تنهایی نمیتواند اقتصاد را درمان کند و این دو مانند دو بال پرنده هستند. البته باید به این موضوع اشاره کرد که دولت یازدهم دستکم توانست از سقوط اقتصاد جلوگیری کند ولی این سیاستها نمیتواند برای اقتصاد ایران کافی باشد.
بسیاری از کشورها که تورم صفر دارند امروز به دنبال تورم دو یا سه درصدی هستند تا رونق در اقتصادشان ایجاد شود. کشورهایی که از تورم نترسیدند و سرمایهگذاری را افزایش دادند توانستند به زودی خود را پیدا کنند. صفرهای مقابل پول ترکیه و برزیل را از یاد نمیبریم. آنها با سیاستهای مناسب توانستند بر مشکلات اقتصادشان نایل آیند. دولت یازدهم هرچند در یک ماه گذشته سیاستهای تسریع رونق را به همین منظور اجرا کرد اما به قدری حجم این گردش مالی ایجاد شده کم بود که بیشتر به تلنگری برای اقتصاد شبیه بود.
فروش ۱۱۰ هزار دستگاه خودرو یعنی ۱۰درصد از تولید سالانه این صنعت. تازه این بخشی بود که مورد حمایت ویژه قرار داشت و دیگر بخشها هنوز از همین ۱۰ درصد حمایت هم برخوردار نشدند. تسهیلات کالا که ابتدا قرار بود به سمت تولید داخل روانه شود با جرح و تعدیلهایی به فرهنگیان و بازنشستگان دولت محدود شد. در مورد خودرو هم این تعدیلها و سختتر شدن شرایط به نسبت اعلام اولیه وجود داشت. ضمن آنکه حجم اندک این تسهیلات به معنی ایجاد تحرک در بازار نبود.
*عضو شورای پول و اعتبار
انتهای پیام