داور دومین دوسالانه عکس تأمین اجتماعی گفت: عکاسی اجتماعی در ایران میتواند در زمینه طرح مواضع اجتماعی یک سازمان پیشرو باشد به شرط آنکه مدیران شجاعت بیان انتقاد توسط این رسانه را داشته باشند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار پول(poolpress.ir)، محمد خدادادی مترجمزاده، مدرس عکاسی و داور دومین دوسالانه عکس تأمین اجتماعی در یک نگاه با بیان اینکه توسعه روزافزون تکنولوژی در دنیا منجر به تکامل فرآیند عکاسی اجتماعی شده است، اظهار داشت: در شرایط فعلی جهان و به دلیل پیشرفت روزافزون ارتباطات که منجر به دسترسی مداوم به اطلاعات توسط بخش زیادی از افراد جامعه شده است، عکاسی اجتماعی توانسته نقشی قابل توجه و تازه برای خود به دست بیاورد.
وی افزود: یک تصویر ساده را می توان به سرعت در اختیار طیف وسیعی از افراد جامعه حتی جامعه جهانی قرار داد و به نوعی همه مردم آن عکس را همزمان و در یک لحظه مشاهده کنند بدون آنکه به وجود سواد مشخصی در این امر نیاز باشد.
وی ادامه داد: مواجهه واقعی و شباهت با اصل واقعه مهمترین ویژگی عکاسی اجتماعی در دوره حاضر است.
مترجم زاده اظهار داشت: گاه در عرصه مطبوعات به شکل چاپی و در فضای مجازی با مخاطبانی مواجه می شویم که به صورت آگاهانه در معرض هجمههایی از این تصاویر قرار میگیرند و این مسئله گاهی چنان بُعد وسیعی پیدا میکند که تصاویر یک رویداد اجتماعی به جای عبارات توصیفی، به شرح آن می پردازند.
وی تصریح کرد: در اذهان عمومی زیرساخت هایی برای قضاوت وجود دارد که تبلور بخشی از باورها و عقاید آنهاست.
عضو هیات علمی دانشگاه هنر گفت: عکس اجتماعی باید بتواند تجسمِ عینی بخشی از آنها باشد. این عکس در واقع میتواند آن باور را تایید و یا تکذیب کند و بهتر از هر متنی به شرح آن بپردازد.
وی افزود: عکس در موقعیت فعلیِ خود به امری موجود مبدل شده است و حتی می تواند بدون هیچ توضیح اضافه ای در معرض دید و قضاوت قرار گیرد البته این نافی وجود زیرنویس، عنوان و تفسیر همراه عکس نیست بلکه فرایندی است که مستقل از هر گونه توضیح اضافی می تواند از امتزاج عناصر درون تصویر با معیار های ذهنی مخاطب پدید آید.
وی با اشاره به موانع پیش رو در مسیر عکاسی اجتماعی در ایران گفت: عکاسی امروز تبدیل به یک ابزار شده است که در دسترس همه مردم است و باور ندارم عکس و استفاده از آن امروزه تنها در کارکرد ابتدایی خود باقی مانده باشد.
وی افزود: از سوی دیگر در بخش های انسانی نیز به طور مشخص با جریان فکری و اعتقادی یکدستی در ایران مواجه نیستیم و همین مسئله مانع از تعریف خط قرمزها به شکلی یکدست میشود از اینرو وقتی از هنری اجتماعی مانند عکس صحبت میشود، باید تضارب آرا و اختلاف سلیقه را نیز در مواجهه و کاربرد آن بپذیریم.
خدادادی ادامه داد: عکاسِ عرصه اجتماعی بودن در ایران کار سختی است و جسارت بسیار می خواهد.
وی با تاکید بر اینکه اگر سازمانی خواستار ارائه حرفی تازه باشد و امکان ظهور و بروز آن را بدهد و توأمان دوراندیش نیز باشد، گفت: برگزاری جشنوارههای هنری مانند دوسالانه عکس به شکلی هدفمند و ویژه میتواند در برنامه های میان مدت و بلند مدت آن سازمان گنجانده شود.
وی افزود: عکاسی اجتماعی در ایران نیز میتواند در زمینه طرح مواضع اجتماعی با دیدگاهی مثبت یا منفی ولی پویا و کارآمد برای آن سازمان، امری پیشرو و مؤثر به حساب آید، به شرط آنکه مدیران جرأت و جسارت بها دادن به آن، توان بهره گیری از یافته های آن و تحمل بیان انتقادات با آن را داشته باشند.
لازم به یادآوری است فراخوان دوسالانه عکس تأمین اجتماعی در یک نگاه از طریق پایگاه اطلاع رسانی www.farhangfestival.com قابل مشاهده است.
انتهای پیام