تفاوت بانکداری شرکتی با بانکداری سنتی

احسان باقری*: دهه ۹۰ سرآغاز ورود نظام بانکداری ایرانی به رقابت بر مبنای استراتژیها است . بانکهای ایرانی پس از پشت سرگذاشتن سالها رقابت بر مبنای محصولات و خدمات ، امروزه با اهمیت یافتن جایگاه مشتری ، فشار رقابتی ، لزوم تخصصی شدن فعالیتها و ضرورت استفاده از ظرفیتهای دیگر بخش های مالی برای ارزش آفرینی برای مشتریان خود بر مبنای بخش بندی ، رویکردهای جدیدی را در پیگیری استراتژیهای نوین رقابتی در پیش گرفته اند . اقبال و استقبال از بانکداری جامع را می توان بر این اساس تحلیل کرد .

از سوی دیگر با توجه به ارکان تشکیل دهنده بانکداری جامع شامل بانکداری شرکتی ، اختصاصی ، خرد و مجازی ، بانکهای ایرانی اقبال بیشتری به بانکداری شرکتی نشان داده اند . این اقبال ریشه ها و دلایل متنوعی دارد که برخی از کارکردها و محدویتهای دیگر استراتژیهای بانکداری و بعضی دیگر از ظرفیتهای منحصر به فرد و در دسترس بانکداری شرکتی نشات می گیرند .
به عنوان مثال بانکداران ایرانی بر این باورند تجربه خوبی در بخش بانکداری خرد دارند و سالها است (البته بدون تفکر بانکداری جامع ) به ارایه خدمات به مشتریان خرد خود پرداخته اند . بسیاری از آنها بانکداری اختصاصی را در اولویت کاری خود تعریف نمی کنند . دلایل آن را می توان به فلسفه ، ماموریت و نوع مالکیت بانکها مربوط دانست . از سوی دیگر پیاده سازی بانکداری اختصاصی نیازمند بسترها و زیر ساختها قانونی ، فرهنگی و … بسیاری است که ایجاد آن به زمان و هزینه نیاز دارد و در حال حاضر استراتژی در دسترسی به نظر نمی رسد . از سوی دیگر بانکها ایرانی جامعه را هنوز برای پرداختن کامل به بانکداری مجازی آماده نمی بینند . اما در این میان بانکداری شرکتی ویژگی های متمایزی دارد . اول اینکه تجربه مشخص و کارنامه قابل دفاعی در خصوص آن وجود ندارد ، حال آنکه کسب و کارها نیازها و درخواستهای متنوع و تخصصی را مطرح می کنند که تا کنون در تعامل با بانکها مطرح نبوده است . حمایت و تمرکز ویژه از سوی حاکمیت در خصوص توسعه کسب و کار و شرکتها برای تحقق اهداف اقتصادی وجود دارد ، همچنین شرکتها و کسب و کار بخش قابل توجهی از پرتفوی بانکها را تشکیل داده و نقش بسزایی در سودآوری آنها دارند . از سوی دیگر ورود یک شرکت به بانک می تواند تمامی بخش های را به حرکت وا دارد . بدین ترتیب است که امروز تمامی بانکهای کشور بخش بانکداری شرکتی را پیاده یا در حال مطالعه و آماده سازی زمینه های استقرار این شیوه نوین بانکداری هستند .
تجربه آموزش ، نوشتن و اجرا در حوزه بانکداری شرکتی همواره این سئوال را از سوی بانکداران و مشتریان شرکتی پیش روی نگارنده قرار داده است که اصولا بانکداری شرکتی چه تفاوتی با روشها و شیوه های بانکداری سنتی در ارایه خدمات به مشتریان شرکتی دارد . بدین منظور و بر اساس به اختصار ۴۰ تفاوت اصلی در جدول زیر ارایه گردیده است . بی تردید پرداختن به هریک از این تفاوتها فضا و فرصتی فراخ تر و در حد یک یادداشت مجزا ، طلب می کند که با فراگیر شدن بانکداری شرکتی با همکاری و همفکری متخصصان و صاحبنظران در سالهای آینده به آنها پرداخته خواهد شد .
آنچه مسلم است این تفاوتها بسیار گسترده ، متنوع و عمیق هستند . بر همین مبنا است که می توان ادعا کرد بانکداری شرکتی از استراتژی تا جزیی ترین اجزای ارایه خدمات به مشتریان شرکتی را متحول و دگرگون می سازد و از این رهگذر است که می توان امیدوار بود بانکداری شرکتی به خلق مزیتهای رقابتی پایدار منجر شود .
تفاوت بانکداری شرکتی و بانکداری سنتی در ارایه خدمات به مشتریان شرکتی :

در پایان ذکر این نکته ضروری است که بانکداری شرکتی همچون دیگر ارکان بانکداری جامع یک ضرورت استراتژیک بانکداری است و بانکهایی در این کارزار رقابتی موفق تر خواهند بود که به تمامی این تفاوتها توجه داشته و بهتر از رقبای خود به آن بپردازند .
*کارشناس ارشد بازاریابی خدمات بانکی و مولف اولین کتاب بانکداری شرکتی
Ehsanbagheri2@gmail.com
انتهای پیام