جای خالی صنعت بیمه در مسئولیت های اجتماعی

همایش دومین جایزه مسئولیت های اجتماعی بنگاه های اقتصادی دوم مرداد ماه در مرکز همایش های صدا و سیما با حضور وزیر راه و شهرسازی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نماینده سازمان یونیسف در ایران، سفرای کشورهای اروپایی و همچنین مدیرعامل شرکت بین­المللی CSR از اتریش برگزار شد و بنگاه­های اقتصادی دولتی و خصوصی با توجه به خوداظهاری و پاسخ به سئوالات ممیزین و تعیین و تشخیص هیأت داوران موفق به دریافت لوح تقدیر و اهتمام شدند.

اما نکته­ حائز اهمیت در این جایزه و یا همایش این است که از صنعت بیمه­ ای کشور هیچ شرکت بیمه­ ای حضور نداشت و شرکت ارزیابان خسارت ایرانیان پوشش و صندوق تأمین خسارتهای بدنی موفق به دریافت لوح اهتمام شدند.

حال این سؤال مطرح می شود که چرا شرکت­های بیمه ای، که یکی از مهمترین وظایف و اساساً دلیل شکل گیری و تأسیس آنها، پوشش کامل مستولیت اجتماعی و کاهش آلام و خسارت و مشکلات مردم است؛ حتی به عنوان میهمان هم در این رویداد حضور نداشتند؟

این همایش و جایزه با مشارکت و نظارت دبیرخانه مسئولیت های اجتماعی اتحادیه اروپا برگزار شد و تمامی تلاشها بر این بود که شفافیت و راستی آزمایی در بنگاه­های اقتصادی دولتی و خصوصی مطرح گردد تا بتوان هم در بین مردم حضور بهتری داشت و هم به نحو احسن به فعالیت اقتصادی مبتنی بر شفافیت نگرش مثبت به بنگاه کمک کرد.

تا این جای کار متوجه شدیم که CSR یا مسئولیت اجتماعی با رویکرد شفافیت کمک و درک بیش از پیش در کل کشور و حضور در جامعه می خواهد کمک کند تا یک بنگاه اقتصادی هم فعالیت اقتصادی مستمر داشته باشد و هم فعالیت اجتماعی در حد و اندازه مردمی که کمک به هم نوع در آنها نهادینه است و این مورد را در همین زلزله اخیر کرمانشاه شاهد بودیم این در حالی است که در کشور با مشکلاتی مواجه هستیم و عدم توانایی که در کنترل آن مشهود است.

شرکت­های بیمه و انگیزه­ تأسیس آنها که قبلاً هم به آن اشاره شد در رفع بزرگترین مشکلات یک جامعه که آن هم بعد از وقوع یک حادثه است شکل می­‌گیرد؛ یعنی اگر حادثه­ ای اتفاق بیفتد این بیمه است که آلام و درد و رنج ناشی از آن حادثه در بین مردم کاش می دهد؛ حال می­‌خواهد یک صندوق باشد مانند صندوق بیمه­ ی کشاورزی و یا صندوق تأمین خسارت­های بدنی و یا یک شرکت بیمه­ گر که در ازای دریافت حق بیمه و عقد بیمه­ نامه موظف به پرداخت خسارت است.

عجیب اینجاست که همه­‌ی تلاش‌هایی که شرکت‌های بیمه­ گر در صنعت بیمه کشور می‌­کنند هیچگاه به شکل صحیح دیده نمی­‌شود و اگر واشکافی کنیم درمی­ یابیم شرکت­های بیمه با تمام مشکلاتی که همواره با آن درگیر هستند، علاقه­ای به نمایش فعالیت­های اجتماعی خود و یا حداقل مشارکت در حوزه­‌ی مسئولیت اجتماعی ندارند.

به خاطر داریم که در زلزله چند سال پیش آذربایجان چند بانک خصوصی تمامی هزینه ای تبلیغاتی نوروز را جهت ساخت مدرسه و خانه برای زلزله زدگان هزینه کردند ولی کمتر شنیده شده است که شرکت های بیمه همچین تحرکاتی از خود نشان دهند و از معدود کارهایی که انجام شد این بود که تعدادی از کارمندان بخشی از حقوق خود را تقدیم کردند.

نکته قابل توجه این است که حتی دیده شده بیمه­ی مرکزی که وظیفه­‌ی نظارت دارد، فعالیت­های فرهنگ­سازی بیمه را را دنبال می‌­کند ولی بازهم تمایل به مشارکت اجتماعی ندارد.

شرکت بیمه­‌ای باید با توجه به رسالت خود در بستر جامعه نفوذ کند و مسئولیت اجتماعی را در راستای آگاهی اقشار جامعه قدم در برنامه های خود داشته باشد و حتما این حضور مستمر داشته باشد.

شاید همین حضور هم برخی برداشتهای منفی برخی بیمه­گذاران را مثبت کند و هم بتواند نسبت به کاهش حجم بالای خسارت­های ناشی از عدم آگاهی بیمه­‌گزاران، کمک کند.

لازم است نکاتی که در این همایش ازسوی سخنرانان بیان شد را مرور کنیم تا بیشتر با فضای فکری دولتی و خصوصی و حتی نگاه جامعه جهانی نسبت به مسئولیت اجتماعی آشنا شویم.