حسین مقیدی: برای آنان که در طول این سال ها به فرودگاه امام رفت و آمد دارند بوی زباله های تهرانی، بوی تولید غیر استاندارد زباله مشام را میآزارد. این بوی عشق به تولید بیش از حد پلاستیک در انواع مختلف است.
پلاستیک یکی از مشکلات دفع زباله است و سوال اینجاست. چرا این تولیدکنندگان پلاستیک برای مثال کارخانه جات تولید پفک, چیبس, نوشابه هزینه جمع آوری زباله های تولید شده را نمیپردازند؟
در کشور آلمان تمامی فروشگاهها درصورت درخواست کیسه پلاستیکی مبلغ ده سنت جهت هزینه دفع آن از شما دریافت میکنند. این امر جهت فرهنگ سازی برای کمتر شدن تولید مواد پلاستیکی است. براساس آمارها تهران در طول یک شبانه روز سه برابر استاندارد جهانی زباله تولید میکند. اما در این خصوص فرهنگ سازی صورت نگرفته است.
از سال ۸۸ تا پایان دوران تصدی قالیباف بر شهرداری سفرهای متعددی به کشور آلمان در راستای تامین دستگاه زباله سوز صورت گرفت. اما نتیجه این سفر ” هیچ ” بود.
آیا در کشور آلمان زباله ها خاک میشوند؟ آیا آنها نیز ساعتی دو هزارو دویست یورو هزینه رفع بوی بد میکنند ؟ با توجه به وجود مدرنترین سیستم دفع زباله در کشورهای اروپایی چطور هیات اعزامی به آلمان نتوانسته است هیچگونه سیستم دفع پسماندی را تامین بکند؟
حال دولت تدبیر و امید در بودجه ۹۷ یکصد میلیارد تومان برای رفع بوی بد مسیر فرودگاه درنظرگرفته است. آیا نباید از شهردار ان سابق و معاونین و مشاوران اعظم ایشان خواست که توضیحاتی در خصوص سفرهای انجام شده به کشورهای اروپایی و آسیایی بنام تامین دستگاه زباله سوز و تکنولوژی دفع پسماند ارائه کنند؟
شهروندان تهرانی عوارض سالانه میپردازند. این هزینه کجا صرف میشود؟ این احساس وجود دارد که شهرداران تهران تمایلی به رفع این مشکل ندارند و موضوع دیگری که در ذهن شکل میگیرد، مافیای زباله……