برای مثال بانک مرکزی می تواند به بانک های مشکل دار صرفاً اجازه رشد ۱۰ الی ۱۵ درصدی ترازنامه را بدهد و افتتاح سپرده و سپرده پذیری جدید و یا اعطای تسهیلات آن ها را محدود کند که البته کار بسیار بسیار سختی است. صحبت از یک بانک و دو بانک نیست، صحبت از یک رویه فراگیر در عمده سیستم بانکی است.
باید اذعان کرد که بخشی از علت بالاماندن سطح نرخ سود و تشدید تنگنای اعتباری و نقدینگی موجود، وجود همین «بانکهای مشکل دار » است. بانکهایی که بی رویه به افزایش کمی و بی کیفیت حجم ترازنامه خود اقدام می کنند. آن هم در شرائطی که مصارف پایه پولی بانکها هر روز تشدید یافته اما منابع پایه پولی منفعلانه تزریق میگردد. این روند رقابت در جذب سپرده را بین بانکها دامن خواهد زد.حالا مدام دم از تعطیلی ” موسسات غیر مجاز ” بزنیم و غافل از بزرگ شدن کاذب ترازنامه بانکهای موجود!