امیرحسین علم الهدی*: بنام خدا چندروز لحظه شماری می کردم برای شنیدن آخرین سخنان تلویزیونی رئیس جمهور دولت دهم تا ببینم و بشنوم که طی این ۸سال چقدر پیشرفت کرده ایم و از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۹۲ به چه میزان توانسته ایم در امور زیر بنایی کشور که از ضروریات توسعه هر کشوری است مطلع گردم. بعد از افطار اعضای خانواده از قطع ۴ ساعته آب شاکی بودند و من هم که در این تحریم ۴ساعته حضور نداشتم به راحتی از این موضوع گذشتم و منتظر شروع سخنان رئیس جمهور بودم . بعد از تماشای سریال مادرانه سر از پا نمیشناختم که در آخرین مصاحبه تلویزیونی متوجه شوم که این دولت با ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد به چه میزان توانسته است زیر ساخت ها را توسعه دهد؟ کم کم داشتم به دنبال جای مناسب جلوی تلویزیون می گشتم تا شش دانگ عمق توسعه صدها میلیارد دلاری را با چشم و گوشم حس نمایم که ، خب برق رفت! به همین راحتی و طی قطع ۲ساعته برق متوجه توسعه ۸۰۰ میلیارد دلاری نه تنها با عمق وجود شدم بلکه با چشم و گوشم نیز گرمای کلافه کننده مرداد ماه را دیدم و شنیدم که اعضای خانواده ام گفتند: دهه ۶۰ با اوج مشکلات و نبود زیر ساخت ها و عدم توسعه شهر نشینی برق اگر می رفت خیلی اذیت نمی شدیم اما در ۸سال گذشته که اتفاقا به اندازه ۱۰۰ سال گذشته درآمد ارزی داشته ایم ایکاش برق که بعنوان یک زیر ساخت غیر مهم مطرح است ” نمی رفت” تا کاملا متوجه توسعه زیر ساخت های ” مهم “در دولت نهم و دهم می شدیم ! امان از این” برق و آب رفتنی این روزها ” که نگذاشت توسعه همه جانبه را ببینیم و بشنویم و بنوشیم ! امان امان امان از این همه رشد و توسعه همه جانبه …
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام